Op de avond van de tweede rustdag in de Vuelta kwam dan eindelijk de bevestiging van het al lang rondzoemende gerucht: Leopard Trek en Radioshack gaan fuseren. Omdat Leopard een nogal bizar persbericht de wereld instuurde, waarin met geen woord over Johan Bruyneel werd gerept, was er nog even twijfel (en bij sommigen ongetwijfeld hoop) over de rol van ‘JB’ in de nieuwe ploeg, maar de ochtend erop maakte Livestrong een einde aan alle verwarring: De Schleckjes gaan voor Bruyneel rijden. Voor Radioshack-Nissan-Trek. En ook voor Livestrong. Eigenlijk voor Armstrong dus. Die van die gele bandjes. De man die voor velen hun Tour verpestte. Die man waar we maar niet van afraken, lijken een hoop mensen te denken.
Wat rondstruinend op wielerforums en op Twitter zag ik de woede en afschuw met de minuut groeien: “Ik had al een hekel aan die Luxemburgers met hun malle sjaaltjes, maar nu ze hun ziel hebben verkocht aan de satan hoef ik ze echt nooit meer te zien”. En “Wel makkelijk, nu hoef ik geen hekel aan twee teams meer te hebben, ik kan al mijn gal kwijt bij Schleck en Bruyneel.”
De haat zit diep. Fränk, Andy en Fabian zijn de grote boze verraders die eerst die arme, onschuldige Bjarne Riis in de steek lieten en nu voor de tweede keer een team opblazen. En hoe. Ze gaan met Bruyneel in zee! B r u y n e e l !! Hoe halen ze het in hun hoofd? Weten ze dan niet dat als je Bruyneel achterstevoren schrijft er eigenlijk Duivel staat gespeld? En dat Lance Armstrong hoogstpersoonlijk vóór elke rit over die Livestrongbandjes heenplast, omdat je daar harder van gaat fietsen? Ze zijn geel nota bene, hallo! En die arme Contador, hoe moet die nu nog ooit de Tour winnen? Het is een schande, die hele fusie. UCI, doe er iets aan!
Heerlijk. Ik meen het, wat een feest. Ik kan niet wachten op 2012. De beste ploegleider gaat de beste ploeg leiden. Andy Schleck gaat leren dalen en misschien zelfs wel beter tijdrijden. Ik weet zeker dat broer Fränk The Look al aan het oefenen is in de spiegel. Fabian Cancellara gaat Tony Martin weer ouderwets zijn iconische kont tonen en in de Alpen wordt het smullen van US Postalesque bergtreintjes. Keiharde dominantie, geslepen koersinzicht en vernederende overmacht. Kom maar op!
Komende zomer staan er in Parijs weer twee Luxemburgers op het podium. Alleen nu niet meer op dezelfde hoogte. Eén zal er op het bovenste treetje staan. En erachter zal een grijnzende Johan Bruyneel te zien zijn. Eindelijk tien Touroverwinningen. Laat de haters maar haten, de winnaar heeft altijd gelijk.
- Stipjes - 23/06/2015
- Lente - 28/02/2014
- Doping vrijgeven? Quatsch! - 31/07/2013
Ho, ho… niet zo snel met deze conclusies voor het komende seizoen. Ik weet niet of het aan je voorbij is gegaan, maar in Zwitserland heeft men ook niet stil gezeten de laatste weken. De ploeg van BMC was uiteindelijk met Cadel Evans de sterkste in de belangrijkste ronde van dit jaar “de Tour de France”. Met versterkingen van Hushovd en Gilbert en een aantal anderen is dit misschien wel de sterkste ploeg in de breedte en is het de beste ploeg die zowel voor de dagzeges als het klassement kan gaan. Kortom ik weet het nog niet net zo of Radioshack-Nissan-Trek wel de prijzen gaat pakken, waar in dit artikel min of meer klakkeloos vanuit wordt gegaan. Ik zou mijn geld ook zeker op BMC zetten. Wat vast staat, is dat 2012 een heel interessant wielerjaar gaat worden met meerdere ijzersterke ploegen. Dat maakt het speculeren de komende maanden des te leuker over wie de prijzen gaat pakken.
Ik begrijp de euforie niet zo eerlijk gezegd. Als je al ver van te voren weet dat of Manchester of Barca of Real of Chelsea of Bayern de Champions League wint, dan is de wedstrijdspanning toch enigszins aan inflatie onderhevig.
Leuk voor de sponsoren , die concentratie van toppers binnen een slechts paar ploegen maar daar is ook veel, zo niet alles, mee gezegd. Vele koersen zullen volgend jaar compleet op slot gezet worden, met name Shack en BMC zullen het gewicht van de wedstrijd moeten gaan dragen en that’s it. Mmm, voor de objectieve wielerliefhebber voorspel ik weinig goeds als deze tendens nog verder doorzet naar de toekomst toe.
Sponsoren die uit bijna liefde en hobby voor het metier nog aspiraties koesteren om in te treden in deze “markt” van heers en verdeel zullen zich wel vijf keer achter de oren krabben alvorens ze hun spaarbankboekje overleggen.
Naief van mij natuurlijk om te denken dat het mondiale wielrennen nog op provinciaalse leest geschroeid zou kunnen overleven maar ik besef mij natuurlijk terdege dat er zonder geld geen fatsoenlijke koers meer verreden kan worden. En dan moet je als laureaat in de Vuelta maar met droge ogen en gedienstig een spaarlampje in een spaarlampjesopvangbak knikkeren op het podium.