De eerste etappe in deze Tour betrof een individuele tijdrit van 14 kilometer. Zoals wel vaker waren er favorieten en trok een van hen aan het langste eind terwijl anderen ontgoochelden. In de strak georkestreerde Tour geen verrassingen. Sedert Team Sky is de Tour herleid tot haar meest rudimentaire vorm, een feest van watts en quatsch. Alles draait om het vermogen dat je kunt leveren (de watts) en de vergezochte praatjes die het ongeloofbare aannemelijk moeten doen achten (de quatsch).
Tekst gaat verder onder deze witregel.
Over quatsch gesproken. Mijn weekend begon zo wil de traditie met het doorbladeren van de Vlaamse weekendkranten en zal daarmee ook eindigen. (de Tour vormt in dit dagboek de rode draad, wat beschrijvingen van mijn sociaal leven tussen de lijnen niet uitsluit) Ik spaar mezelf hierbij geenszins en lees gemiddeld de eerste drie zinnen van ieder artikel in de sportkaternen (soms twee, soms vier; afhankelijk van de schrijfstijl, mijn nachtrust en de lengte van de zin), waartoe tijdens de Tour ook columns van rennersvrouwen behoren. Voor zulke pareltjes maak ik met graagte een uitzondering om ze in hun totaliteit naar waarde te schatten, deze keer toch en dan nooit meer.
Zo weet ik nu dat Serge Pauwels geen kerkganger is, maar in de week voor de Tour zich toch genoopt voelt de inspanning te getroosten naar de andere kant van het land te trekken om een kaarsje te branden. Het is elk jaar hetzelfde en toch went het nooit. De Tour confronteert ons met de vreselijke waarheid dat in ieder van ons een columnist schuilt. Oliver Naesen, Jan Bakelants, Tom Boonen en Hilaire Van der Schueren blijken naast al hun andere talenten ook nog eens de gave van het geschreven woord te bezitten, ofschoon dat in het geval van Hilaire niet mag verwonderen. Dat betekent niet dat de vaste columnisten eensklaps verdwijnen zoals daar zijn Jan Mulder, vooral befaamd van de bijwijlen edele voetbalsport, die in de Tour een welgekomen opportuniteit ziet om niet ganse zomerdagen Instagram te moeten uitkammen op zoek naar een voetballer in een columnwaardige pose en de ongetwijfeld spitsvondige column over geruchten aangaande transfergeruchten nog even kan uitstellen. Jan Mulder blijkt op de koop toe niet gewoon een geschoold wielerliefhebber, hij schijnt ook nog eens een regelrechte wielerhipster, althans hij vindt de Giro eleganter dan de Tour, wat logischerwijs het gevolg is van het feit dat hij net niet gehuwd is met het werk van Gino Buzzati (sic).
Wat mijn denkbeeldig publiek nog moet weten uit de weekendkranten: Alberto Contador was van de hand Gods geslagen door de positieve epotest van André Cardoso, Chris Froome vindt vier zeges beter dan drie en Andy Schleck gokt dat Alejandro Valverde de Tour wint. De interviews met Nairo Quintana spaar ik op voor later. Geen spoilers, alstublieft.
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020
Geef een reactie