Afgelopen vrijdag snuffelde Jetse Bol opnieuw aan het rood. En deze keer scheelde het maar een half minuutje. Uiteindelijk werd hij zevende in de zevende etappe en vond hij zichzelf terug op de zevende plaats in het algemeen klassement van de Vuelta. Geen wonder dus dat er nogal wat media op Jetse afvlogen om zijn verhaal te horen. Het leek wel Jetsemania.

Het gaat inderdaad lekker los en volgens mij moet ik daar vooral van genieten. Over een dag of twee gaat de storm weer liggen en ben ik gewoon weer één van de 200 deelnemers. Ik krijg trouwens niet alleen aandacht van de Nederlandse pers hoor, nóg meer van de Colombiaanse pers! Gisterenochtend volgden Filemon Wesselink en crew mij. Ze hadden de ‘goede’ dag uitgekozen, want we hadden een heel slecht hostel. Ik had maar 6,5 uur geslapen en een redelijk ochtendhumeur, haha. Ze hebben vanaf het ontbijt gefilmd en wilden ook graag de hotelkamer laten zien. Filemon schrok zich rot over het matras waar ik de nacht op had moeten doorbrengen. Hij vertelde dat zijn vader vroeger een beddenzaak had en dat waarop ik sliep niet onder de kwalificatie matrassen viel… Mooi dat ze eens de achterkant van een grote ronde konden belichten. Na de etappe (en dopingcontrole) schoof ik ook nog aan bij de Franse Eurosport voor wat vragen. Ik kan mij overigens wel al meer voorstellen dat voor de echte grote mannen al die media-aandacht op een gegeven moment zwaar valt. Iedereen wil iets en in de wielersport is het heel makkelijk om renners te benaderen. Ik geniet er overigens nog steeds van hoor!’

‘Of ik gisteren een beetje kon herstellen? Het eerste uur werd er weer flink doorgekacheld. Daarna was er wat tijd om te recupereren tot de finale met die helse klim losbarstte. De benen waren gelukkig beter dan de vorige ‘day after virtueel rood’. Froome heb ik niet gesproken, maar ik heb wederom veel complimenten voor mijn instelling en lef gekregen. Nadat de vroege vlucht vertrokken was grapte Stef Clement: ‘’kijk Jetse, dit is nou het peloton, daar kun je ook in zitten’’.’

In het interview suggereerde je dat je niet tot het uiterste zou gaan om te proberen in de top 10 te blijven. Toch ging je volle bak op de laatste steile klim gisteren, zo leek het. Heb je het rood nog niet uit je hoofd gezet? ‘Ik heb mezelf op dat laatste klim volledig leeg gereden omdat ik niets te verliezen had. Helaas moest ik er op 2,5 km van de top af. Misschien moet ik vandaag maar eens proberen om in de vroege vlucht te glippen en een aanval op rood te doen. Morgen hebben we tenslotte toch een rustdag…’

‘O, heb je die foto gezien van onze hotellobby met al die messen die ze daar verkochten? Ik kreeg via Twitter een reactie: Albacete (grote stad in de buurt van het hotel) staat bekend om zijn messenindustrie. Vandaar dus. Weer iets geleerd!’ 

‘Vanmorgen bestond mijn ontbijt uit een kom gemixt met havermout, muesli-rijst, honing, melk, warm water en kaneel en daarnaast nog wat brood met omelet en kipfilet en als ochtenddessert nog een sneetje met pindakaas (heel dun belegd want de pot was leeg…). Verder spoel ik dat graag weg met zelf gezette koffie. Ik zal een van de komende dagen eens wat foto’s maken van wat ik gedurende de dag allemaal eet.’

‘Aan lezen ben ik wat minder toegekomen. Door alle drukte heb ik de afgelopen twee dagen slechts een bladzijde of dertig gelezen. Ik ben dus nog steeds bezig met Ten zuiden van de grens, maar verwacht dat ik dat zometeen in de bus uitlees! Tips zijn dus weer welkom, of (e-)boeken opsturen mag natuurlijk ook – nog bedankt, mannen van AtlasContact. ;)’

 

 

Leon Geuyen