Hij dendert met een rotvaart de Eyserbosweg naar beneden. Bij ons huis, zo’n 200 meter voor de haakse bocht naar rechts, richting Meerssen en finale, haalt hij nog ruim tachtig per uur, schat ik. Doodsverachting is het niet – pure controle.
Het gat met het peloton is groot genoeg voor ploegleider Briek Schotte om op de rem te trappen. Hij heeft gezien dat ik met mijn pa de auto sta te wassen en vraagt om de bidons van de ook na de heerschappij van Lance Armstrong nog onverkort grootste wielrenner aller tijden bij te vullen.
Ik fantaseer nog geregeld over die zonnige zondag in april anno 1975. Toen het peloton tijdens de Amstel Gold Race onze bloedeigen Eyserbosweg nog afdaalde. In plaats van zoals nu het onding te beklimmen en er op die steile laatste 200 meters de forcing te maken.
Hoe zou het zijn afgelopen als ik Eddy Merckx’ bidons niet had gevuld met het heilzame kalkrijke water uit de bronnen van het belendende waterwingebied het Roodborn, gelegen in het mooie beekdal van de Eyserbeek dat uit onze kraan stroomde? Zou hij dan tijdens de finale zijn ingestort, de Goldrace niet hebben gewonnen en dus een palmares van 524 en geen 525 gewonnen wedstrijden hebben gehad?
Eddy Merckx, mijn jeugdidool. De man die altijd aanviel en meestal won: de allesverslinder met de bijnaam ‘de kannibaal’. De Übermensch met het glimmende zwarte haar, met de lange, gespierde benen, die altijd supergeconcentreerd op de fiets zat, met een blik die ergens tussen boosheid en vastberadenheid bleef hangen.
De ultieme wielrenner kortom, de man met de ideale geest in het perfecte lichaam, die vaak voor de troepen uit fietste.
Bovenstaande is een korte passage uit de lezing ‘Coming of age aan de Eyserbosweg’ van wetenschapsfilosoof Ron Welters, uitgesproken in het kader van de Maand van de Filosofie. Welters is docent op de Radboud Universiteit in Nijmegen, schrijft een sportfilosofisch proefschrift over duurzaam fietsen en doet fanatiek aan duathlon. Hij groeide op aan de voet van de Eyserbosweg en voltooide in 2009 de befaamde Powerman duathlon in Zwitserland (10 km lopen, 150 km fietsen, 30 km lopen) in 08:50:46.
- Boekrecensie: Het Grote Wielrenboek - 19/03/2024
- Boekrecensie: Riding With The Rocketmen - 04/08/2023
- Boekrecensie: Het Plan. Hoe Team Jumbo-Visma de beste wielerploeg ter wereld werd - 30/06/2023
Wie wast er nu z’n auto als de Amstel voorbij je huis komt?? ;-)
Wellicht dezelfde mensen die in Mullem ‘hun gras afdoen’ tijdens de Ronde?
Mooi om te zien: Merckx rijdt constant op kop en iedereen moet lossen, wat een klasse!
Geen stijlrijke renner, die Merckx. Zioe dat bovenlichaam op en neer gaan. Dat ie dat vol kan houden?