Er komt weer een nieuwe poging aan. Half april gaat Victor Campenaerts het vier jaar oude werelduurrecord van Bradley Wiggins aanvallen. Allesbehalve een ongenaakbaar record. Wiggins had niet de perfecte omstandigheden, zoals ook in het prima boek My Hour te lezen is. Maar Wiggins is Wiggins en dus speelde publiciteitswaarde een grote rol in zijn succesvolle poging. Liever een kolkende wielerbaan in Londen dan een saaie hooglandbaan in Mexico. Die paar honderd meter die hij zo miste, nam Wiggins voor lief.
61 kilometer
Er zit nog ruimte in het uurrecord van 54,526 kilometer van Wiggins. Toch kwamen de negen pogingen (waarvan drie keer Martin Toft Madsen en twee keer Mikkel Bjerg) nooit boven de 53,7 kilometer. Gooi alle fysiologische, aerodynamische, fietstechnische, klimatologische en natuurkundige onderzoeken op een hoop en je vindt een berg aan verbeterpunten voor het huidige werelduurrecord. De theorie denkt zelfs dat boven de 61 kilometer ooit mogelijk is.
Thomas Dekker
Bewegingswetenschapper Jim van den Berg kent al die onderzoeken. Hij was betrokken bij de poging (52,221 kilometer) van Thomas Dekker in 2015 en deed met Dion Beukeboom een half jaar geleden een tweede poging. Theoretisch kon de relatief onbekende Beukeboom het redden, wist Van den Berg. Een uur lang moest Beukeboom 414 watt trappen. Maar de praktijk is weerbarstiger dan de theorie, zo bleek in Aguascalientes waar ook Campenaerts zijn poging zal wagen.
De aanloop naar de poging van Beukeboom en het uur zelf is beschreven door Jurgen van Teeffelen in Het Maakbare Uur. Een boek waar bijna alle, voor het werelduurrecord relevante, wetenschappelijke onderzoeken op een luchtige manier worden samengevat.
Personage
Fysioloog Van Teeffelen heeft zo een aanknopingspunt om wetenschap, sport en vermaak te verbinden in een verhaal. Er zit veel wetenschap in het boek, maar nergens wordt het te veel of te droog. Aan de andere kant wordt het ook nergens heel spannend. Dat komt omdat het niet lukt Beukeboom neer te zetten als een gelaagd personage die veel van zichzelf laat zien zodat je met hem kunt meeleven. Dat kan aan de schrijver liggen, aan het karakter van Beukeboom of misschien is het van beide een beetje.
Het lukt Beukeboom uiteindelijk niet om het werelduurrecord te verbeteren. Al geloven renner en begeleider dat het er zeker wel had ingezeten. Het valt te verwachten dat Victor Campenaerts en zijn team alle informatie die in Het Maakbare Uur staan hebben meegenomen in hun poging. Anders kan hij er wellicht laatste tips in vinden.
Chasse Patate
Je vraagt je wel af voor wie het boek nog meer interessant is. Het is net niet luchtig en spannend genoeg voor het grote sportboekenpubliek en zal het te weinig nieuws brengen voor de mensen die de onderzoeken interessant vinden. Daarmee zit Het Maakbare Uur in de chasse patate. Een prima boek, maar wel voor een niche.
Lees hier een voorpublicatie van Het Maakbare Uur.
Titel: Het Maakbare Uur
Auteur: Jurgen van Teeffelen
Uitgeverij: Harper Collins
Taal: Nederlands
Aantal pagina’s: 288
Prijs: €19,99
O.a. te koop via bol.com
Favoriete wielerboeken:
- Boekrecensie: Het Grote Wielrenboek - 19/03/2024
- Boekrecensie: Riding With The Rocketmen - 04/08/2023
- Boekrecensie: Het Plan. Hoe Team Jumbo-Visma de beste wielerploeg ter wereld werd - 30/06/2023
De term Chasse Patate is een rake typering. Als ik het boek vilein had moeten samenvatten dan had ik gekozen voor een sportboek over een omgevallen boekenkast welgevuld met vele boeken en vooral tijdschriften in relatie tot wat o.a. wielrennen over een vol uur vermag. Dus stond er voor mij niet zo heel veel nieuws in, maar zag aan de andere kant wel mijn eigen fragmentarische kennis mooi gegroepeerd. Teleurstellend is vooral het ontbreken van voldoende data voor en over de recordpoging zelf, zodat de geïnteresseerde lezer in het ongewisse blijft over het hoe en waarom van het neerstorten van de zoveelste Icarus. De mens leert klaarblijkelijk dus nooit. Maakbaar, natuurlijk als je daarbij vooral de doelpalen blijft verzetten. Laat onverlet, dat de recordpoging zelve en het boek daarover als zodanig volledig valide is. Ik volg hem op twitter en er komen heel interessante zaken voorbij, maar tot nu toe bevallen zijn artikelen in meerdere media me veel beter dan dit boek. Het kan uiteraard ook aan mijn (te hoog wellicht) verwachtingspatroon liggen Dus no hard feelings.
Verontschuldig me bij voorbaat als deze bijdrage over komt als een recensie over een boek dat gerecenseerd wordt.
Ook evident is, dat de moderne data-imperialisten opvallend veel kaarten tegen de borst blijven houden en de schrijver duidelijk parten zullen hebben gespeeld. Aan de andere kant zal de wielrennerij, alhoewel vanuit natuurkundig en wiskundig perspectief, de meest onderzochte sport zal zijn, nooit het niveau halen van de IAAF, die onlangs het meest gedetailleerde biomechanische rapport over een atletiek evenement liet verschijnen.