De onzichtbare motor van de sprinttrein: hoe Roy Curvers de weg plaveide voor Kittel en Degenkolb

Zoals talloze kinderen, onder de indruk van ‘gouden Yvonne’, tot diep in de zomer rolschaatsend over straat gaan en ‘Van Gennip-je’ spelen, voetballende jochies op pleintjes bij hoog en laag volhouden toch echt Ruud of Marco te heten, zo rijden de negenjarige Roy en zijn vriendjes uit Haelen een denkbeeldige Tour de France door de straten van het Limburgse dorp. Hun ouders slaan het tafereel met angst en beven gaande. De jongens organiseren zelf wedstrijdjes op de openbare weg en scheren kriskras tussen auto’s door. De Nunhemseweg is verre van een afgesloten en autovrij circuit, zoals de Champs Élysées dat is op de zondag in juli dat de Ronde van Frankrijk er haar traditionele defilé afwerkt. Het zorgt ervoor dat de Haelense vaders en moeders hun kroost van lieverlee en voor hun eigen gemoedsrust maar lid maken van de plaatselijke wielervereniging. Die rijdt in ieder geval niet midden op de openbare weg tussen het autoverkeer. Opnieuw treedt de wet van oorzaak en gevolg in werking. En hoewel zijn vriendjes met de jaren die verstrijken andere interesses beginnen te ontwikkelen en één voor één hun lidmaatschap weer opzeggen, blijft Roy fietsen. Steeds een stukje beter. Steeds een stukje harder. Er worden eerst jeugdwedstrijdjes gewonnen en daarna ook koersen voor junioren en beloften. De jonge Limburger heeft talent. Al duurt het nog relatief lang voordat hij de overstap naar de profs zal maken. Pas in 2008, hij is dan al 28 jaar, doet Curvers zijn intrede in het gilde der beroepsrenners en tekent een contract bij de ploeg waar hij zijn gehele actieve loopbaan aan verbonden blijft en waar hij een cruciale rol in de sprinttrein zal gaan vervullen.

In dienst van Skil-Shimano en aansluitend de drie opvolgende hoofdsponsors – Argos, Giant en Sunweb – ontpopt Curvers zich tot ontwerper, machinist én conducteur van de TGV, die topsprinters als Kittel en Degenkolb naar menig sprintzege loodst. De multifunctionele rol draait vooral om goed, veel en bovenal luid en duidelijk communiceren. Niet alleen de benen moeten zeer doen als de finish bereikt is en de ploeg, als alles volgens plan is verlopen, weer een klinkende overwinning kan bijschrijven. Ook de stembanden krijgen het in de slotfase van een nagenoeg vlakke koers zwaar te verduren. De commando’s die Curvers en ploegmaat Koen de Kort op hun ploeggenoten afvuren zijn even kort als bondig. Met simpele, niet mis te verstane, termen als ‘naar voren!’ en ‘aansturen!’ deelt het tweetal op krachtige wijze de lakens uit, zorgt dat de sprintkopman zonder overbodig energieverlies in stelling wordt gebracht en jaagt renners uit concurrerende ploegen, die schaamteloos proberen de trein te ontregelen, zonder pardon weg. Het niet te onderschatten werk zorgt dat Curvers, ondanks dat iemand die zijn palmares uit het hoofd wil leren daar niet veel moeite voor hoeft te doen, een rijk aandeel heeft in de vele overwinningen van zijn ploeggenoten. De opgedane kennis en inzichten draagt de Limburger, sinds hij eind 2019 is gestopt als actief renner, nu in de rol van ploegleider over aan een volgende generatie. Opnieuw treedt de wet van oorzaak en gevolg in werking. Zoals een steentje in een rivier de stroming permanent verandert, hoe minimaal en moeilijk waarneembaar soms ook, zo beïnvloedt Roy Curvers de carrière van meerdere renners. Mede dankzij hem zullen zij fraaie sprintzeges boeken of er als onderdeel van een treintje een niet te onderschatten bijdrage aan leveren. Net zoals hij zelf, alsof er een kettingreactie werd ontketend, in 1988 de racefiets verkoos boven de voetbal, nadat plaatsgenoot Frans Maassen de rode trui mee terug naar Haelen had gebracht.