Daar begrepen we niets van, vroeger, bij ons thuis; lui die janken om sportief malheur.
Stel je niet aan! Spaar je tranen voor de momenten waarop je ze echt nodig hebt!
Later, toen bleek dat tranen helemaal niet vanzelfsprekend stromen op de momenten waarvoor we ze hadden opgespaard, sloeg dat onbegrip zelfs om in woede. Een snotterend sportfiguur op de buis, devalueerde
Vrij snel nadat ik vader werd, wisselde het perspectief.
Ik was niet langer de Alain Clarke, maar de vader.
De vader die met breekbare stem de liefde en trots voor zijn kind in een liedje met de wereld deelde.
I see myself
I’m so proud of you
Afgelopen zondag was ik echter weer heel even de Alain, of beter gezegd Mathieu.
Dat kwam door de man
Heel nuchter bekeken was het niet strikt noodzakelijk de kampioen op weg naar een witte partytent te ondersteunen, zoals de man met een hesje van de organisatie en de man met een te ruim colbert dat vlak na de finish van Dwars door Vlaanderen zo vol overgave deden.
Mathieu van der Poel kan heel goed zelfstandig fietsen. Dat had hij even
Ik word er altijd een beetje treurig van. Van het beeld dat wel vaker te zien is na afloop van een bergetappe in de Tour, maar dat mij telkens weer bevreemdt. Terwijl er nog renners finishen, een enkeling het lichaam als een citroen uitknijpend voor een zo hoog mogelijke klassering in de schaduw van de mannen om wie het allemaal
Ik stond eens in Ploegsteert bij een met kitsch overladen graf waarin het door hele volksstammen aanbeden lijf van een gevallen wielergod aan de schoot der aarde was toevertrouwd.
Of om met ene meneer Rademakers te spreken: hij had gereden en geleden voor ons, boete op weg naar verlossing.
Net zoals Marco Pantani dat eenzaam en alleen op een hotelkamer in Rimini
Er waren vlammen en een steen op een bed van zwart fluweel dat op vernuftige wijze in gretige handen van een hoogwaardigheidsbekleder werd getild. Belangrijke handen die de steen mochten overhandigen aan de grappende winnaar Peter Sagan.
Een kitscherig circus. Een mislukte poging ook om de hel te symboliseren.
Uren later bevestigde het nieuws over het overlijden van wielrenner Michael Goolaerts de