De flauwe cult van het vallen
Elke zomer weer, het lijkt steeds erger te worden, erger ik me dood aan het heroïsche gezwets over vallende wielrenners die toch weer doorfietsen. Superlatieven schieten te kort en de onfortuinlijke duikelaars groeien uit tot culthelden, mannen van stavast. Wat me vooral stoort is de vergelijking met voetballers. Dat
Chasse patate
Zonder te weten waar hij uit zal komen, laat hij zich meevoeren in de parade van vakantiekleding en heuptas die langzaam door de smalle straatjes van Argelès sur Mer trekt. Rekken met flodderjurkjes, ansichtkaarten en badlakens bepalen het straatbeeld van de Zuid-Franse badplaats. Een overvloed aan goedkope rommel. Het is avond, maar nog altijd is het warm. Hij heeft dorst
Gesink’s Koninginnerit
Koninginnerit, need I say more, Robert?
Dit is je kans om een zaal vlinderdasjes stil te krijgen en een batterij B-artiesten van het podium te blazen. Zwaar geïmponeerd zullen ze tijdens het jaarlijkse NOC*NSF gala kijken naar een fraai vormgegeven compilatie van jouw zegetocht. Een episch drama, jij als de vleesgeworden