Edwin Winkels heeft met De weg naar Covadonga een prachtig boek geschreven. Een boek waaruit zijn liefde blijkt voor het land (Spanje) en zijn koerstraditie (de Vuelta). Het is díe combinatie die het zo bijzonder maakt. Niet vreemd als je bedenkt dat hij al ruim 30 jaar daar woonachtig is, en een reputatie heeft als sportverslaggever.
In
Maandag 17 juni vond de ‘Mont Ventoux Dénivelé Challenge’ plaats. Het betrof de eerste editie, dus zal het allicht bij velen aan de aandacht ontsnapt zijn. Dat gold misschien ook voor de coureurs, want de bezetting was niet ‘breed gestoffeerd’. Commentator Bobby Traksel op Eurosport sprak zelfs van een devaluatie als je van te voren uit 5 kanshebbers kunt kiezen
Nu de voorjaarsklassiekers erop zitten, kunnen we het vizier gaan richten op het rondewerk. We staan aan de vooravond van de eerste grote ronde dit jaar, de Giro. Later dit jaar volgen de Tour en de Vuelta als orgelpunten op de wielerkalender.
Van oudsher vormen de bergetappes de blikvanger van etappekoersen. Zowel voor de renners, omdat daar van oudsher de verschillen
Over een paar weken alweer wordt Gent-Wevelgem verreden. Dat heet een waaierkoers te zijn. De editie van 2015 staat gegrift in het collectieve geheugen van de wielerliefhebber, met als iconisch hoogtepunt het moment dat Geraint Thomas uit het decor in de sloot kukelde. Mag in de canon van de legendarische koersen.
Vaak
Het koershart tikt al weer een tijdje. Beetje amechtig, na de winterslaap, noodgedwongen op rustpols.
Pelotonnetjes hebben zich reeds gemanifesteerd: Down Under, in Latijns-Amerika en in de domicilies voor overwinterende pensionado’s: Mallorca, Andalucía en Algarve.
Afgelopen week zag ik beelden van de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten (UAE Tour zeggen ze zelf). Geen idee van wat ik me moet voorstellen bij
Wat een ophef toch in deze koersloze dagen rond de keuze van onze rondeheld Tom Dumoulin, de keuze voor uiteindelijk de Giro d’Italia.
Komkommernieuws? De aandacht is desondanks wel begrijpelijk, met zo’n nationale ster aan het firmament. Waarom echter alle aandacht geconcentreerd op het aantal tijdritkilometers?
58 is inderdaad veel meer dan 27, en ik begrijp dat Dumoulin zijn troefkaarten vooral op