Het seizoen 2017 gaat van start maar Lampre is niet meer. Heel even leek het er nog op dat ze als subsponsor hun Italiaanse gloed zouden verspreiden, maar ook dat is definitief van de baan. Wat een gemis voor de wielersport. Ik, en vast vele generatiegenoten met mij, heb vele herinneringen aan deze formatie. Toen de ploeg werd opgericht was
Het is onwaarschijnlijk waartoe topsporters in staat zijn. Ik fietste eens de Alpe d’Huez op, zo hard ik kon, en buiten adem en met verzuurde benen bleef de teller eenmaal boven juist binnen het uur. Ik was daar trots op, maar bedacht me gelijk hoe onbereikbaar, magisch bijna, de tijden van
Wanneer de vruchtenbomen in de Betuwe exploderen in een witroze bloesemzee, maken de klinkers van de koers plaats voor het gladde asfalt van de heuvels, en veranderen namen als Cancellara, Boonen en Vanmarcke in Valverde, Rodriguez en Kwiatkowski. Plotseling drong zich afgelopen jaar tijdens zo’n heuvelklassieker een jong ventje op in die laatste rij namen. Het scheelde niet veel of
In het wielrennen kent bijna iedereen de mythe van de Vloek van de Regenboogtrui: de wereldkampioen die na het aantrekken van zijn veelkleurig hesje een jaar lang pech kent, niets meer presteert. Vraag is; zal flamboyante wereldkampioen Peter Sagan hetzelfde overkomen in de komende weken? En bestaat er een
Fietsers. Altijd maar bezig met hun kleding en het materiaal. Of de broek wel bij het shirt past. Of de sokken wel op de juiste hoogte zitten. En wit zijn. Of de fiets niet te zwaar is. Het frame wel stijf genoeg. En toch, als je tijdens een toertocht om je heen kijkt, zie je fietsen
Er zijn weinig sporten waarin de helden zulke prachtige bijnamen krijgen als in het wielrennen. De namen zijn vaak een compacte beschrijving van de prominentste kwaliteiten van een renner. Neem de Beer van Bern, oftewel Cancellara. Zijn geblokte, massieve lichaam doet inderdaad niet af aan de ruwe kracht van een beer. Of El Rey (de koning), de bijnaam van Miguel