Niet dat ik gekweld word door veel jeugdtrauma’s, doch blijk ik als ik de erelijst van de Tour mag geloven zeven halve grote vakanties in mijn prille jeugd nooit te hebben meegemaakt, toch had ik behalve voor Wim Van Huffel ook lange tijd een zwak voor Stijn Devolder. Voor zij die niet dagelijks de laatste helft van de uitslag raadplegen:
Nairo Quintana die meegesleurd wordt door kolkende modderstromen, Stijn Devolder die over de kasseien sneller raast dan de Fyra ooit geraasd heeft en Chris Froome die door een windhoos uit de hel wordt opgeslokt en kilometers verder in een verlaten weiland wordt neergegooid waarna deze er drie weken over doet om de bewoonde wereld te bereiken, samen met drie ex-renners van
Een benevelde seingever vliegt uit tegen twee dames terwijl even verderop twee mannelijke toeschouwers haast op de vuist gaan omdat de ene tegen de andere aanduwt. De zenuwen staan strak gespannen. Kalende mannen met een bierbuikje, al dan niet sandalen met witte sokken dragende, worden weer dat 11-jarige jongetje. En moeders schreeuwen hun stem schor voor ze weten niet wie.
Ik sta in
Er wordt tegelijkertijd veel en weinig geschreven over wielrennen. Niet in het minst door de Vlaamse wielerpers. Interviews met Tom Boonen over de groentepapjes voor zijn twee kleine bandieten, haast op analytische wijze gepende verslagen waaruit niet anders kan opgemaakt worden dat wielrennen de meest mathematische vorm van wiskunde is en genoeg fait divers om heel hongerig Afrika mee te
De laatste Nederlander die een Tourrit wist te winnen kampt met te lage cortisolwaarden. Elke wielervolger bleek een snelcursus als internist te hebben gevolgd en men kwam al vrij snel tot een eensgezindheid: een lage cortisol kan door alles veroorzaakt worden, behalve door het gebruik van cortisonen. Een ex-veldrijder aan de cortisonen, wie verzint het ook? Zoals ook afwijkende bloedwaarden
Het hoofd is leeg, de benen fris, het hart is vol
geen last van bilharzia, dysenterie of een te lage cortisol
klaar voor Stelvio, Mortirolo en Zoncolan
in mijn naar stroop ruikend shirt van Gewiss-Ballan.
Ik rijd alleen, op zoek naar de kopgroep zonder mij
geen tijd om te knabbelen aan een calorievrij ketonenbroodje zonder gelei
zelfs de auto’s op het parcours vallen me niet eens