Jean Stablinksi was een Fransman van Poolse afkomst. Ooit was het gezin Stablewski – zo schreef je de naam oorspronkelijk – naar het gure Franse Noorden getrokken op zoek naar een beter leven. De kleine Jean ging als jongetje van veertien werken in de mijnen. Later werd hij coureur. En een goed coureur. Jean was profrenner van 1953 tot 1968.
Ik moest dus aan volleybal denken, toen ik zondag Tiesj en Sep bezig zag.
En neen, dat is niet raar.
Ik leg het uit.
De jaren 1980, volleybal in Nederland.
De Nederlanders doen het goed in die sport. Ze lijken zich te gaan opmaken voor grootse triomfen. De ploeg weet wat het is om onder druk
Vroeg wakker.
Uitslapen? Neen, niet vandaag.
Feestdag.
Douchen.
Scheren.
De auto in.
Naar de bakker.
Verse pistolets.
“Geef er maar zeven.”
“En vier croissants.”
“Doe er nog drie Suissen bij.”
“En?”
“Wat denk je?”
“Stijn?”
“Zou kunnen.”
“Volderken?”
“Dag, Marc!”
“Ook al wakker?”
“Ja, vandaag, hé!”
“Voor mij een groot wit gesneden.”
“En drie chocoladen eitjes.”
“Melk? Fondant?”
“Ik zeg Roelandts.”
“Jürgen?”
“Neen, weer te vroeg weg, zoals altijd.”
“Da’s dan zeventien euro.”
“Jacques! Goeie Pasen!”
Lekkere koffie.
Lekkere pistolets.
Vers fruitsap.
We hebben tijd.
‘Het Nieuwsblad’ nog eens lezen.
Twaalf bladzijden
Koers: Ronde van Vlaanderen, 1975
Hoofdrolspelers: Eddy Merckx en Frans Verbeeck
Vlaams: “Jong” en “ rap” en “Fred”.
Wie van de koers houdt, weet dat dit één van de meest legendarische Vlaamse uitspraken ooit is. Gewoon omdat het plaatje helemaal klopt.
Dat leg ik even uit.
Eerst het tijdstip: de jaren zeventig! Zijn er mooiere jaren? Ik
“De dag erna”…
De uitdrukking is uitgevonden voor vandaag, na de dag van gisteren.
Had u het ook? Dat u deze morgen wakker werd en dacht: “Hé, dat was gisteren geen zondag zoals alle andere?” Dat u dacht: “Hoe zou het met Jürgen zijn?”
Ik had het wel.
Ik houd van de koers. Ik weet er alles van (denk ik van mezelf).
En toch heb
Er is een tijd geweest dat Gent-Wevelgem gereden werd op de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. De goeie, ouwe tijd. Toen Qatar, Oman, Down Under, San José nog niet bestonden. Toen pothelmen nog niet bestonden. Toen epo nog niet bestond (of wacht: toen epo… Tja, toen epo wàt eigenlijk?), toen Michel en José nog niet getrouwd waren.
Enfin: