Martin Emilio ‘Cochise’ Rodriguez Gutierrez won de Ronde van Colombia vier keer. Later won hij ook nog twee etappes de Giro van 1973. Misschien had hij nog veel meer gewonnen in die Giro, als hij Felice Gimondi niet steeds naar boven had moeten duwen.
Al voor de tijd van Parra en Herrera in de ‘Café de Colombia’-shirts was het Zuid-Amerikaanse land
Ooit woonde ik in het midden van de koers. In april reden de derny’s van de Amsterdam RAI Derny Race jaarlijks hun rondjes in de Rivierenbuurt, waar ik toen woonde. Michael Boogerd won er in 1999 en ontmoette op het podium zijn Nerena. Maar die koers is er niet meer, zoals ook de buurtkoersen in andere delen van de hoofdstad
Op 27 mei eindigt de Giro in Rome. Hij gaat dit jaar van de heilige stad Jeruzalem naar de heilige stad Rome. Het is vierde keer dat de Italiaanse rittenkoers eindigt in de hoofdstad. Vaak laat de route de eeuwige stad links liggen op weg naar de Gran Sasso en andere ‘grote stenen’ in Midden-Italië.
De vorige keer in Rome kunnen
De Gazzetta opende zondag weer eens met wielrennen. Immers, de Haai had haar koers gewonnen, la classicissima. ‘Un’uomo solo a Sanremo’ kopte de roze krant, met verwijzing naar Fausto Coppi. Maar ook een eigen klassieker, of een Italiaanse overwinning is geen garantie voor een voorpagina. Zelfs puntverlies van de oude dame moest er vandaag voor wijken.
Iedereen in Italië weet dat er twee zekerheden zijn in het leven: je gaat dood, en je de weg voor je huis wordt één keer in je leven geasfalteerd: als de Giro langskomt.
Het was 30 juni 1946. De eerste Giro na de oorlog was van start. Gedurende de etappe van Rovigo naar Triëst blokkeerden activisten de route. Triëst was niet zomaar in de koers opgenomen; het was na de oorlog een neutraal gebied, maar de nieuwe Italiaanse Republiek was het daar niet mee eens. De activisten wilden juist dat Triëst zou worden