Afgelopen zaterdag stond er in Dagblad van het Noorden een sfeerreportage vanuit de Vendée. Hoofdonderwerp: Bauke Mollema. Hij had er zin in, was tegelijkertijd lekker nuchter en had alweer een boek uit – Ik Ben Pelgrim, 736 pagina’s. Classic Bauke. Prima dus.
Maar van één klein bijna bijzinnetje ging mijn Bauke-hart nóg een beetje sneller bonken, ongeveer halverwege de reportage. “Ik bak zelfs mijn eigen brood.”
Onmiddellijk zag ik Bauke bakken. Als een ploeterende mol met z’n handen door het deeg ploegen, z’n onderbroek nog aan onder het bakkerspak. Kneden zoals nog nooit iemand gekneed had, hevig schokschouderend boven de werkbank. Happend naar adem boetseerde hij het deeg uiteindelijk in een vorm die ergens wat weg had van wat wij een brood noemen. Tijdens het rijzen las hij door niets of niemand van de wijs te brengen een vuistdik boek uit.
Het eindresultaat: een authentiek, schots en scheef brood dat mooi was van lelijkheid. Een Baukebrood.
- 22 Dingen die ik leerde van mijn deelname aan The Ride Dolomites - 27/09/2018
- Bakker Bauke - 12/07/2018
- 14 Dingen die ik leerde van mijn deelname aan de Maratona dles Dolomites 2018 - 08/07/2018
Geef een reactie