Na twee spetterende dagen Tour de France volgt dan toch die eerste dag die je van begin tot einde kunt voorspellen. Zelfs de gedoodverfde favorieten hoeven alleen nog maar hun favorietenrol waar te maken en voor ons, de liefhebber, te winnen. Tijd om te gaan fietsen heb ik niet en dus besluit ik de televisie te draaien en buiten op het terras mijn meters te maken op mijn tacx trainer. De laatste zevenentwintig kilometer kan ik zo in het peloton meefietsen. Op deze manier hoef ik niet te kiezen: en de Tour kijken én zelf fietsen. Twee vliegen in een klap.

Na een paar minuten rustig infietsen schakel ik bij en voer het tempo op tot 45 km/u. De zon schijnt op mijn rug en het zweet druipt langs mijn lichaam omlaag. In het tempo dat ik nu rijd, weet ik het peloton aardig bij te houden. Straks in de laatste kilometers zal dat wel anders worden.
Ties, mijn zoon, besluit om als verzorger op te treden en vult mijn lege bidons weer met water. Water dat ik vooral gebruik om een beetje af te koelen want zonder rijwind is het absurd warm op de fiets. Een wielershirt heb ik daarom ook al niet aangetrokken.

Ook in de Tour doen de ploegen er alles aan om maar zo min mogelijk last te hebben van de hitte. De meeste ploegen rijden sinds dit jaar in shirts die vol zitten met kleine gaatjes. Shirts die je koel houden en waardoorheen je alles kunt zien: De hartslagmeter, de bretels, tatoeages en misschien ook wel een enkele piercing, al heb ik die nog niet ontdekt.
Dat nieuw materiaal niet alleen voordelen biedt, ondervond Lars Boom die in de zinderende Franse zomerzon zwaar verbrand op de massagetafel lag. Op de foto die hij zelf verstuurde via Twitter werd een nieuwe, onverwachte ontwikkeling in de wielerwereld duidelijk.

Als wielrenners vroeger na de Tour op vakantie gingen en aan het strand lagen, waren ze alsnog herkenbaar aan hun glanzend bruine benen, diepbruine armen en hoofd maar vooral aan hun spierwitte koerstenue. Serieuze wielerliefhebbers deden in het voorjaar hun stinkende best om ook in dit belachelijke tenue op het strand te liggen zodat iedereen kan zien dat je wielrenner bent.

De echte profs zullen zich, door hun nieuwe shirts, dit jaar op de stranden eindelijk weer van de liefhebbers onderscheiden. Geen mouwtjes meer maar slechts de koersbroek en de bretellen zullen nu nog melkwit op het lichaam aftekenen. Zelf hoop ik alleen daarom al op mooi weer voor de rest van deze week. Iedere avond zal ik de laatste kilometers van de etappe in het zonnetje buiten op mijn terras zonder shirt aan meefietsen, zodat ik er over twee weken op het strand net zo belachelijk uitzie als een echte prof.

Niels Roelen
Laatste berichten van Niels Roelen (alles zien)