Afgelopen vrijdag was Bram Moszkowicz (in zekere zin toch de Nederlandse Lance Armstrong) te zien in 24 uur met. Natuurlijk moest je zijn uitspraken tegenover Theo Maassen met een flinke korrel zout nemen. Toch is het altijd verfrissend om dat soort gevallen persoonlijkheden van een andere kant te zien. Ze moeten ook
Wie een recensent zijn boek toestuurt en deze op de envelop ‘weledelgeleerde’ noemt, schept verwachtingen. In ieder geval van humor en misschien ook wel van weinig pretenties. Vooral de tweede verwachting wordt met Over de keien ingelost. Maar het is ook gewoon een goed boek.
Over de keien is een wielerroman. Dat moet je durven, een wielerroman schrijven, want de valkuilen
Bob den Uyl (27 maart 1930 – 13 februari 1992)
Schatplichtig, dat is het juiste woord. Schrijvers van wielerverhalen zijn schatplichtig, uiteraard aan Tim Krabbé, maar ook een beetje aan Bob den Uyl.
De Rotterdamse schrijver Bob den Uyl is vooral bekend geworden door zijn korte reisverhalen. Trekkend langs de slagvelden van de Eerste
Dat Roy Schuiten op z’n minst een ietwat vreemde vogel was, had ik eerder gehoord en gelezen. Dat zijn fratsen soms nog vreemder zijn dan je had kunnen bedenken, wist ik niet. Ik lees het in het meest recente nummer van De Muur, dat in z’n geheel is gewijd aan het leven van het in 2006 overleden megatalent. Mijn interesse
In Wilco Kelderman Bestaat Niet bespreekt Thijs Zonneveld het wielerjaar 2014. Dat doet hij met een bundeling van zijn verhalen, waarvan zijn trouwe volgers minstens de helft al hebben gelezen in het AD, De Muur of op NUsport. Twee, drie, vier, hooguit vijf pagina’s tellen de stukjes. Een ideaal boek voor tussendoor dus.
In de verhalenbundel Niets is wat het lijkt uit Mart Smeets zijn groeiende ongemak over het feit dat datgene wat we zien in de sport slechts een fractie is van wat er zich werkelijk afspeelt. Een interessant thema, zeker interessant genoeg voor een boek.