Het wereldkampioenschap is de wedstrijd die wielrennen zo mooi onvoorspelbaar maakt. Er kan van alles gebeuren. Misschien wordt Wout van Aert wereldkampioen, maar net zo goed maakt Benoît Cosnefroy of Matej Mohoric kans. Je kunt als kijker prima achterblijven met een enorme kater of met een hartslag die een uur na afloop
Er zijn huwelijken die eerder sneuvelden, maar de liefde tussen Rabobank en wat ooit de ploeg Raas was duurde 17 jaar, van 1996 tot 2012. De vele personages die door de jaren heen in dienst waren van deze ploeg hebben hun verhaal in eigen boeken gedaan, maar om de biografie van
Jacques Anquetil (1934-1987) was geen wielrenner die veel lyriek opriep. Een onvervalste stilist, ongeëvenaarde tijdrijder en groot kampioen, maar zelfs vijf Tourzeges maakten de Fransman geen publiekslieveling in eigen land. Nee, liever zagen zij de zwoegend strijdende Raymond Poulidor, liefkozend ‘Poupou’ genoemd, de Tour winnen dan de berekenende ‘Monsieur Chrono’. Zoals Benjo Maso in zijn Het zweet der goden schrijft
Wat erna kwam
Een paar dagen na thuiskomst keek Dr. Pompsky op van haar cruesli.
‘Heb je wel bijgehouden wat ik allemaal heb gezegd? Volgens mij was ik in topvorm.’
Vertel mensen nooit dat je van plan bent over ze te schrijven. Ze gaan er te veel hun best van doen. Ze leveren voortdurend ongevraagd materiaal aan, terwijl: materiaal is
Meer dan vijf jaar wachtte fotograaf en vormgever Koen Tornij op de koers. Met de foto’s die hij tijdens dat wachten op diverse plekken langs het parcours maakte, wilde hij een boek uitgeven dat de kalme opwinding van het publiek achter de hekken toont.Het werd uiteindelijk geen boek, maar een tijdschrift
Twee jaar lang liet de Quick-Stepploeg hun jaar vastleggen door fotograaf Sigfrid Eggers. Met de in een boekwerk gebundelde foto’s kon dan op het eind van het jaar worden teruggeblikt en lag er gelijk een handig relatiegeschenk voor de ploeg. In de veelwinnaarsploeg Lefèvre bevat zo’n overzicht doorgaans meer hoogtepunten dan