Raad het plaatje
Deze keer eens een vraag over deze eeuw. Je ziet vier Franse renners. Wie zijn het? Maar vooral: wat hebben ze, naast hun nationaliteit, met elkaar gemeen? Vanmiddag om 15 uur het antwoord.
Een roadtrip naar Parijs
Het is woensdagochtend 23 juli 2014. Om half tien ’s ochtends verzamelen veertig vrouwen op het Domplein in Utrecht. Er wordt gezeuld met overvolle weekendtassen, koffie gedronken en zelfs in mum van tijd vakkundig een fiets in elkaar gemonteerd. Er heerst een opgewonden en ietwat nerveuze stemming. Het is zover. We gaan
Een Tour vol gooi- en smijtwerk
Renners maken de koers, maar een bevlogen parcoursbouwer kan een handje helpen om van de wedstrijd een spektakel te maken. Jean-François Pescheux doet alvast een moedige poging. Hij tekende het parcours van de 101ste Tour de France uit tot een prachtig speelbord. Op alle plekken waar de weg omhoog of omlaag
Critérium du Dauphiné: daar is de zomer!
Critérium du Dauphiné…
Ik heb het voor die koers.
Eerst de naam al: hij klinkt mooi. Critérium du Dauphiné (Libéré). Genoemd naar de krant die ooit, in 1947, besliste om in het diepe zuiden van Frankrijk een rittenkoers te organiseren. Een regionale krant, in de Hautes-Alpes, Ardèche, Drôme, Vaucluse, die streek. En dan
Kasseivrees
Wallers-Arenberg, foto: Joep v Egmond
Joaquim Rodríguez laat dit jaar de Tour schieten. Hij vreest de kasseistroken tijdens de vijfde etappe naar Arenberg.
Vijftien strekkende kilometer pavé, nog geen half procent van de totale afstand die in de Tour moet worden afgelegd, maar kennelijk genoeg voor Purito om
Anthony Charteau, aan zijn lip hangt geen Gitane
Zondag zwaaide Anthony Charteau af. 89e werd hij in zijn allerlaatste profronde: de Tour de Vendée. Terwijl hij voor de laatste maal zijn handtekening op het vel zette sprak de speaker het toegestroomde publiek in startplaats Aizenay toe. Er volgde applaus voor het erelid van de plaatselijke Velo Club d’Aizenay.
Anthony Charteau.