‘Never let the truth get in the way of a good story.’
– niet Mark Twain, al geloven veel mensen van wel.
Er zijn momenten waarin, als je erop terugkijkt, een heel leven samenkomt. Waarin alle elementen van een bestaan zijn samengeperst, als een smoothie waarin je ieder afzonderlijk ingrediënt nog even goed kunt terug proeven.
Voor Mick Murphy uit Cahersiveen was zo’n
Wie is deze snorremans op dit Panini Sprint-prentje? Vanmiddag om 15 uur het antwoord.
Het NK Wielrennen van 2020 wordt georganiseerd in Drenthe. Kloppend hart van de wegwedstrijden: de VAM-berg. Criteriumsgewijs zal het bultje enkele malen worden beklommen en ook de finishlijn is op de VAM-berg getrokken.
Ik vind het allemaal prima. Ware het niet dat op die voormalige stortplaats van de Vuil Afvoer Maatschappij, die een
De straat die van de geschiedenis naar het heden loopt, is geplaveid met niet ingeloste beloftes.
Wanneer Antonio Martin in 1992 professioneel wielrenner wordt, is hij al een belofte. Miguel Indurain is nog maar net aan zijn Tourzegereeks begonnen, of de Spaanse kranten gaan al op zoek naar de jongen die – wanneer man – Indurain moet gaan opvolgen. En tijdens
Met enige regelmaat kom je ze tegen. Mannen van middelbare leeftijd. Het gaat minder snel, de fiets valt vaker in de categorie “een oudje”, maar ze fietsen nog steeds. En dan het liefst zonder helm. Mocht er dan toch een hoofddeksel te zien zijn, dan komen ze vaak niet verder dan een klakske of zweetband die meer vocht heeft geabsorbeerd
Midões, Midden-Portugal. Acht uur. Mist bij het wegrijden.
Door Travanca de Lagos, een scherpe afdaling en dan weer omhoog.
Op en neer naar Seia. Op en neer.
Portugees wegdek. Gaten, kuilen, scheuren, ontbrekend wegdek.
Zon, warm, zweet, dorst.
Seia, 350 meter, het begin van de klim. Rustig malend naar boven. Goede benen.
Uitzicht, naar noord en west, steeds