Bang voor Boom
Het is zondagmiddag 18 december 2011 en het hoofdzakelijk Vlaamse veldritcircus is de taalgrens overgestoken en neergestreken in Namen, Wallonië. Vanmiddag staat hier de Citadelcross op het programma en dat is vrij bijzonder. Veldrijden is namelijk vooral een Vlaamse, bijna folkloristische bezigheid. In Wallonië hebben ze er weinig
Top 5 van veldrit-WK’s
Oké, de vroegste WK’s (gehouden vanaf 1950) heb ik niet meegemaakt. Aan drama geen gebrek, waarschijnlijk. Genoeg klasbakken ook. André Dufraisse bijvoorbeeld en natuurlijk Eric de Vlaeminck. Dan is er nog zo iemand als Roland Liboton, in mijn geheugen altijd strijdend tegen Hennie Stamsnijder. Maar dé vijf WK’s komen uit een recenter crossverleden.
Vergeten wielrenners: Szczepaniak, Pawel & Kacper
Pawel Szczepaniak (22 maart 1989) & Kacper Szczepaniak (21 november 1990)
Zes weken zijn Pawel en Kacper Szczepaniak wereldkampioen. Tot een brief wordt bezorgd die hen doet vluchten. Weg van de pers, hun ouders, hun dorp. Weg van hun regenboogtrui. De fietsen nemen ze mee op hun vlucht.
Waar zijn de
Naai eens watten in je shirt
Heb je net een veldrit gereden, komt een journalist je vertellen dat je watten in je shirt moet naaien. Zodat het dragen van je fiets – met de schouders – dragelijk wordt. De journalist in kwestie is Frans Oudejans van Wielersport. Hij ergert zich in 1952 dood aan het amateurisme van nogal wat veldrijders.
Oudejans schrijft het op ook. Niet in