Mensen op straat klampen mij de laatste tijd steeds vaker aan en vragen dan: ‘Wat was voor u nou eigenlijk hét wielermoment van het afgelopen seizoen, o grote wielerkenner? Het demasqué van Lance Armstrong? Het stoppen van de Raboploeg? Of toch de solo van Tom Boonen in Parijs-Roubaix?’
‘Niets
Vorige week heb ik Tyler Hamiltons psychothriller The Secret Race in twee avonden verslonden. Ik heb geen moreel oordeel over het gedrag van Hamilton en zijn collega’s. Doping, het hoort erbij. Iedere renner voor zich moet beslissen of hij z’n leven wil riskeren voor een portie
Lang geleden verongelukte mijn zusje Maartje. Ze werd slechts 12 jaar oud. Daarna veranderde ons leven en hoewel de tijd alle wonden heelt, bleef er een litteken achter. Een open zenuw die blootgelegd wordt wanneer ik – op wat voor manier dan ook – geconfronteerd word met vergelijkbaar verdriet. Nog altijd lijd ik mee met de mensen voor wie van
Tijdens de eerste helft van het WK van zondag deed Mark Cavendish veel kopwerk. De commentatoren raakten er niet over uitgepraat. Wat een gebaar, wat een grootsheid: de miljonair die zich wegcijfert en zich leegrijdt voor de ploeg. Op Twitter werd Cavendish heilig verklaard, wielervolgers vielen elkaar huilend in
Dé belangrijkste kritische succesfactor bij een verandering is bedrijfscultuur. Dit element bepaalt volgens wetenschappelijk onderzoek het welslagen van een verandering méér dan structuur, processen en financiën bij elkaar. En wat dat betreft legde Leo van Vliet de vinger vandaag precies op de zere Rabobank-plek.
Naast mijn freelance
Het was heel knap hoe Philippe Gilbert tijdens de laatste beklimming van de Cauberg op zijn pedalen stond en iedereen uit het wiel reed, maar voor mij draaide het afgelopen WK in Limburg om zitten. In een toren, en in zwartleren fauteuils.
Eerst de toren. Daar zat