Boogerds laatste rondje en het familiebezoek in Stuttgart

Door |dinsdag 18 september 2012|

Zaterdag
Een aantal vergeelde blaadjes daalt uit de kastanjebomen van het Kräherwald neer op het strakke asfalt van de WK omloop. Er schijnt een prachtige najaarszon, zoals zo vaak tijdens een WK. De lucht is schoon, het parcours goed aangeveegd, de leidingen van de tapinstallaties worden een extra keer

Top 5 Fratsen van Harm Ottenbros

Door |maandag 17 september 2012|

Ik heb een zwak voor ze. Voor renners die net effe anders zijn. Een beetje raar en eigengereid doen. Zelfspot hebben. Harm Ottenbros was zo’n renner met fratsen. Op de fiets, maar vooral ook ernaast. Ottenbros, de verrassende wereldkampioen van 1969.

Stel: je heet Tom-Jelte Slagter en rijdt tijdens het WK met Gianni Meersman op kop. Vijf minuten voor een peloton dat afwacht. De

Vijftiende (Raad het plaatje: de oplossing)

Door |vrijdag 14 september 2012|

Heel goed herkenbaar zijn ze wellicht niet maar de renners op het albumplaatje heten (v.l.n.r.) Theo Hogervorst, Adrie van der Poel, Guus Bierings en Jacques Hanegraaf. Dit viertal vertegenwoordigt Nederland in 1980 tijdens de Olympische Spelen, in Moskou. Het wordt geen succes, de vier komen niet verder dan een

Raad het plaatje

Door |vrijdag 14 september 2012|

Uitgeverij Bergmann brengt in 1983 een plaatjesalbum op de markt waarin 287 wielerplaatjes kunnen worden geplakt. Een soort Panini-album. Op bladzijde 57 horen enkele plaatjes van een discipline die niet meer bestaat maar in een wat andere vorm dit weekend jaar terugkeert: de ploegentijdrit. ‘Bergmann’ blikt in tekst terug

Vergeten wielrenner: Camenzind, Oscar

Door |donderdag 13 september 2012|

Oscar CamenzindOscar Camenzind (12 september 1971)

Op 22 juli 2004 loopt de Tour de France op zijn einde. Oscar Camenzind is niet in de Pyreneeën. Hij is thuis, in Steinen, daar waar de Gotthard-pas begint. Opgestaan om te trainen, opgestaan met het doel waar hij al maanden

Een dagje Valkenburg

Door |dinsdag 11 september 2012|

Het duurde lang voordat Gijs van den Akker uit Netersel de WC in een Valkenburgs hotel zitklaar had gemaakt. Hij leed al jaren aan een onschuldige, maar hardnekkige vorm van smetvrees en het idee zijn blote billen -zonder bescherming van een laagje papier- bloot te stellen aan een onbekende bril vervulde hem met afschuw. Toen hij eindelijk zat en een