Wielerfotoboeken zijn onder te verdelen in drie categorieen. Je hebt fotoboeken die door fotografen gemaakt worden om ze goed mogelijk de wedstrijd en de coureurs als hoofdrolspelers in de wedstrijd in beeld te krijgen. In een eerdere bespreking deelde ik het fotoboek van Cor Vos Highlights fo Cycling 2015 stilzwijgend in. De wedstrijd en de deelnemers leiden de fotograaf naar het resultaat.

connectedomslagAndere fotografen zijn net zo dol op wielrennen en staan ook bij elk depart van een grote koers klaar om met het peloton mee te rijden, met dat verschil dat zij zich anders hebben voorbereid. Parkoerskennis is het onderscheid. Zij kennen de mooie plekjes, zien waar het peloton wellicht nog en group het mooiste uitgelicht is in de zon, vermoeden een mooie doorkomst van de vluchters tegen de achtergrond van een mooi dorp of een glooiende serie heuvels. Deze fotograaf laat vooral het decor bepalen waar hij de coureur in beeld brengt. Voorbeelden? Jered Gruber. Klaas Jan van der Weij.

Mathias Schneider – een Duitse fotograaf die onlangs Connected – Four Nothern  Spring Race publiceerde – kun je indelen in een derde categorie van fotografen die zich nog verder van de renners hebben afgewend. Zij laten zich vooral leiden door decor maar vooral ook het publiek dat afkomt op de koers.

Schneider trok op pad en fotografeerde voor zijn boek de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Er zijn meer wielerfans dan renners in zijn boek te zien. Het evenement en de koersbeleving heeft de boventoon en is nadrukkelijk in beeld gebracht. We zien lege decors van kasseistroken, Vlaamse heuvels met dreigende luchten in zwaar uitgevoerde zwart-wit fotografie. Opgetogen en nadrukkelijk uitgedost wielervolk, compleet met klakskes, koerstruitje in de grotere maten niet ver van hun ingenomen stellingen van campingstoelen, barbecues en biertafels langs het parcours.

Het boek bestaat uit vier verhalen, over vier koersen in chronologie van de kalender en van de koersdag weergegeven. Veel volk dat reikhalzend uitkijkt naar de renners en na afloop de onvermijdelijke soigneurs die aan de fietsen prutsen, pissend publiek dat voldaan en zat huiswaarts keert.

De renners zijn er gelukkig ook nog. Zo zien we  bijvoorbeeld een ontketende Johan Vansummeren op de Carrefour dokkeren en een schitterende foto van Tom Boonen die solo in het Velodrome zijn vuist als zegegebaar naar zijn publiek opsteekt. Je kunt aan de foto goed zien wat Schneider voor ogen had: de coureur als toneelspeler tegen de achtergrond van een groot publiek dat op de tribune het decor vormt voor de koers. Verbonden met elkaar, door de ogen van de fotograaf.

Aan de soms langsrazende coureurs is af te leiden dat de foto’s in de seizoenen 2011 en 2012 zijn genomen. Onduidelijk is waarom het vijf jaar heeft geduurd voordat Schneider zijn keuze uit de foto’s in Connected heeft uitgebracht. Wellicht is het een kwestie van geld. Achterin staat de oplage van 500 exemplaren vermeld. Met de luxe uitvoering die het boek heeft (gebonden, bedrukt stofomslag en 216 pagina’s in kleur en zwart-wit gedrukt) gecombineerd met een beperkte oplage zal dat wel. Het sportfotoboek heeft het niet makkelijk. De fotograaf die zijn werk graag aan het publiek wil tonen verdiend de sympathie van het publiek. Gelukkig hoeft hij nog steeds geen concessie te doen en kan hij de koers laten zien zoals hij die zelf ziet.

Barman Stereo