Waar hij eerder in de Tour jaagde op de groene puntentrui, doet Jan Janssen in gooi naar het geel. Tevergeefs. Ook het groen is dat jaar niet voor de bebrilde Nederlander. Een gaat er mee vandoor, de 22-jarige Willy Planckaert die ook nog eens twee ritten wint.
Heel veel winnen doet Willy daarna niet meer. In een interview in De Zondag, met Paul Cobbaert doet hij daar een paar jaar geleden ietwat verbitterd over. De Ronde van Vlaanderen, die zijn jongere broers Walter en Eddy wél op hun naam schreven? ‘Ik had die kunnen winnen, ja. Maar ik was amper 22 (in 1966 dus, red.). En in de sprint veel te onstuimig.’
De Belgische titel had Willy in 1973 kunnen winnen en de wereldtitel bij de amateurs in 1964. Over die laatste wedstrijd: ‘Ik win de sprint van het peloton, en steek mijn armen in de lucht in de overtuiging dat ik wereldkampioen ben. Helaas. Ik zie daar plots Merckx staan. Ik dacht dat wij onderweg alle renners hadden ingelopen. Dat bleek dus niet te kloppen. Merckx was ervandoor gegaan, zonder dat ik dat wist.’
Tegen broer Walter kan hij zeggen dat hij wél en Walter nooit de groene trui won. Eddy daarentegen…
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie