Als je op vakantie in Frankrijk tijdens de Tour geen eigen satellietantenne meezeult ben je veroordeeld tot het ondergaan van een dagelijkse, urenlange lofzang voor le cyclisme français, op France 2 of 3.
Heb je een paar van die uitzendingen min of meer verteerd, dan is het pijnlijk helder: de Fransen houden eigenlijk niet van de koers.
De Fransen houden van Frankrijk. Van Franse overwinningen en van Franse helden. Van Franse kazen (al dan niet genoemd naar die helden). En van helemaal niemand anders.
Het duurt even voor je het aanvoelt. De buitenlandse wielrenners in de Tour de France, meer dan ooit uit alle hoeken van de wereld, zijn er niet om sportief gezellig te verbroederen met hun Franse collega’s.
De niet-Fransen zijn een noodzakelijk kwaad, nodige figuranten om de grandeur van de Franse natie te kunnen etaleren ten koste van mindere buitenlandse goden. Een buitenlander in een Franse ploeg is niet helemaal een Untermensch. Hoogstens een gewaardeerde huurling.
Buitenlanders die een rit winnen worden amper getoond in de nabeschouwingen.
Zeker niet als een Fransman iets bijzonders heeft gedaan in die etappe. Zoals het aaien van een hondje. Of het minutenlang rustgevend aan de klink van de medische assistentiewagen hangen.
De namen van buitenlandse renners worden nooit min of meer goed uitgesproken, het wordt ook niet geprobeerd.
Recente winnaars van grote en klassieke wedstrijden buiten Frankrijk zijn vaak nobele onbekenden tijdens het live commentaar.
Er zijn ongetwijfeld tijdperken geweest waarin die chauvinistische koersvisie niet belachelijk overkwam. Ten tijde van de verpletterende dominantie van Jacques Anquetil, toen zelfs de eeuwige tweede achter hem, Poulidor, een Fransman was. Tijdens de jaren van Hinault ook. En in sommige van de beginjaren van de Tour.
De wielerwereld is sinds de eerste zege van Greg LeMond in 1986 fel geëvolueerd. Mondialer en kapitaalkrachtiger. Maar niet voor de Fransen. Van de jaren negentig tot vorig jaar kwam het Franse wielrennen niet meer in het stuk voor. Enkelingen haalden het voorplan nog wel. Waaronder Laurent ‘Jaja’ Jalabert, een succesrijke sprinter die zich later omschoolde tot lange-vluchtkoning. En bad boy Richard Virenque, die als attaqueur, en zeer bescheiden klimmer, een aantal keren de bolletjestrui veroverde.
De dopingbekentenissen van Armstrong, zijn rivalen en vele anderen zijn een godsgeschenk voor het eerherstel van de Franse grandeur. Het kón immers niet, dat Frankrijk dertig jaar lang geen Tourwinnaar kon leveren. Dat viel enkel te verklaren door bedrog, diefstal en valsemunterij. Fransen kunnen énkel verliezen van valsspelers. En dankzij Oprah weten we dat het zo was. Lance, en later Jan, en Marco, en Michael hebben allemaal in de apothekerskast gewoond.
Die arme Franse renners hadden gewoon geen eerlijke kans gehad! Iedereen blij in Frankrijk. Le cyclisme français gered.
In 1998 brak het lange dopingepos echt los met de Festina-affaire. Flamboyante kopman van die ploeg: Richard Virenque.
Recente analyse van de bloedstalen van de Tour van 1998 bracht naar boven dat ook andere Franse renners positief testten op epo.
Daaronder ook weer een grote naam: Laurent Jalabert. Un héro de la Patrie. Een held des vaderlands.
De verklaring dat Frankrijk niets wist te rapen, tientallen jaren lang, zuiver door het bedrog van anderen: naar de prullenmand.
Tenzij Richard Virenque en Laurent Jalabert nooit echt zouden bekennen. Eerder iets binnensmonds mompelen over ‘andere tijden’ en ‘geen commentaar’.
Dan konden ze de chouchous van de natie blijven. Onbesmette helden. Coryfeeën die op France 2 en 3 de lofzang zingen voor al die krampachtige Fransen die uiteindelijk toch weer zullen teleurstellen. (Behalve vorig jaar, toen letterlijk tweederde van het podium wegviel.) En verstandige kritische vragen stellen bij de opmerkelijke prestaties van bepaalde niet-Fransen.
Het zit diep in de volksaard van de Fransen, die halve schuldbekentenis. Zoals het ‘Et alors?’ van François Mitterrand op de vraag over zijn buitenechtelijke dochter. Je bent in Frankrijk pas een bedrieger als je het zelf helemaal hebt opgebiecht en daardoor een onherroepbare daad stelt.
De rechten van de waarheid zijn altijd ondergeschikt aan de belangen van het Franse vaderland.
Zeker als er buitenlanders mee gemoeid zijn.
- Et alors? Ethiek met de Franse slag - 20/07/2015
- Jurgen Van den Broeck, stop met je chasse patate - 02/06/2015
- Sagan mist opvoeding - 17/05/2014
https://www.youtube.com/watch?v=29u-H3xM5rE&feature=youtu.be
Onnozel clichéverhaaltje over het Franse chauvinisme; het commentaar op de Franse tv is zeker niet slechter of vaderlandslievender dan bij de Belg of onze NOS. Bij de dappere maar verder niet zo heel bijzondere demarrage van Geesink in de eerste bergetappe kwam Herbert Dijkstra welhaast klaar achter zijn microfoon om maar iets te noemen. Achterhaald idee om te wijzen met dat vingertje, ook hier mogen oudrenners met een “verleden” gezellig aan tafel schuiven en commentaar leveren. Niks mis mee, maar “we” moeten niet doen alsof “we” minder hypocriet zijn dan de anderen.
Heb jij zelf al eens een uitzending of de nabeschouwingen op de Franse televisie gezien? Heb je Jalabert al eens bezig gehoord tijdens zo’n live uitzending? Heb je Virenque al eens zien paraderen in het VIP-dorp, of vorig jaar met een Festina-advertentie in het Tour-boek zien staan? Zelfs de Tour-organisatie zelf neemt er nu wat afstand van, van beiden. De “Montée Jalabert” wordt al niet meer zo genoemd in de Tour, bijvoorbeeld. Kortom: het is helemaal geen cliché. Het gaat er in Frankrijk heel anders aan toe dan in Vlaanderen of Nederland. Onze commentatoren juichen ook. Maar in Vive le Velo zitten elke dag buitenlandse renners. Niet zo in Frankrijk. Maar dat kan je enkel goed beoordelen als je Frankrijk en de Fransen goed kent, en de taal volledig machtig bent om tussen de lijnen te kunnen lezen…
Om met het laatste te beginnen: ja, ik ken Frankrijk en de Fransen goed en ja ik ben de taal volledig machtig. En ja, ik heb vaak de nabeschouwingen op de Franse tv gezien inclusief het commentaar van Jalabert. Ikzelf ben geen groot fan van hem als commentator maar het gaat mij te ver om dat te zien als een abjecte uitwas van het Franse chauvinisme. Wel eens geturft hoeveel zendtijd de NOS inruimt voor Laurens ten Dam? Aardig coureurke maar zijn palmares is slechts een zeer korte voetnoot in de geschiedenis van het mondiale cyclisme. De aan hem gewijde zendtijd is meer dan die wordt besteed aan Froome, Quintana, Contador en Nibali tezamen. Erg? Ach nee, ik stoor mij er niet aan en het is niet onlogisch dat een land wat meer aandacht geeft aan nationale coureurs. Zo is het hier, zo is het in Spanje, in Italië en ook in Frankrijk. Tijdens de Giro was Chiappucci co-commentator na de koers op de Franse tv dus het valt allemaal best wel mee. Ben met je eens wat betreft Virenque, eh bien, soit. Et alors?
Ik ben een halve Fransman, de helft van mijn familie woont in Bretagne. Ben er best trots op, dat tweede “vaderland”, vaak is dat chauvinisme best aardig. Zoals ook hier, tijdens “Oranje”, chauvinisme hoogtij viert.
Groot wielerliefhebber ben ik ook, vaak probeer ik er met mijn Franse oom over te praten…
behalve tijdens de Tour….ik voel sinds een aantal jaren een enorme plaatsvervangende schaamte voor mijn halve landgenoten tijdens Le Tour.
Ik kan het helemaal vinden in dit stukje, hoe pijnlijk ook. Ik kan bijvoorbeeld tot op de dag van vandaag geen rationeel gesprek voeren over Armstrong en de dubbele moraal aangaande Virenque (en nu ook Jaja).
Normaal is ie heel aardig (-; maar plotseling gaat alle ratio uit, nietsontziend chauvinisme steekt de kop op, meten met twee maten is geen enkel probleem meer en och, och, wat zijn die Fransen zielig en wat is het allemaal oneerlijk…
Je ziet het trouwens ook in de politiek. Heb kennissen die enorm links zijn, in vakbonden zitten e.d. maar als ik in gesprek over Europa kom blijkt dat die linkse, sociale ideeën alleen voor Frankrijk gelden. harde, rechtse, regelgeving voor andere landen ten faveure van Frankrijk is geen enkel probleem. Andere wetgeving in Frankrijk om het in Europa als geheel eerlijker en socialer te maken? No way (zoals de boerensubsidies). Met andere woorden: socialistisch tot de grens, dan zoeken ze het maar uit.
Ze zijn niet allemaal zo hoor, maar het is dus absoluut geen onnozel clichéverhaaltje…helaas…
@Peter Filali.
Het verschil zit ‘m in de houding tegenover de “anderen”. Da’s wezenlijk anders. Toen Gesink na zijn topnotering een aantal jaren geen mooie positie in het algemeen klassement bij elkaar fietste gingen wij niet massaal alle andere renners beschuldigen van doping. Toen Boogerd bekende werden we een beetje boos en vergaven hem goeddeels vanwege de context. Zowel Jaja als Virenque hebben nog nooit bekend (al liggen de papieren bewijzen er gewoon) en een groot deel van het Franse publiek vind dat de maatstaf. Meten met een dubbele moraal is geen probleem.
dat is het verschil.
De media doet ook mee, laatst is bijvoorbeeld TF1 naar een waarzegger gegaan met de vraag of Froome doping gebruikte! Echt, wat een top sportjournalistiek! Laat staan dat ze experts nogal beschuldigende dingen laten zeggen op tv op basis van incomplete gegevens, iets wat nooit zou zijn gebeurd als het een Franse renner betrof. Waar waren ze trouwens toen vorig jaar, volkomen uit het niets en nogal verassend ene Péraud tweede werd. Hoe verzinnen ze het, en wat een stemmingmakerij! Vindt je het gek dat er vervolgens geestelijk inferieure mensen met pis gaan gooien als ze die onzin en suggesties de hele tijd op tv zien. Valt helemaal niet mee…
dat er overal chauvinisme bestaat is geen geheim. Is ook goed, beetje is leuk. Maar tijdens de Tour wordt het in mijn ogen een beschamend gebeuren…
Laat ik voorop stellen dat ik mij niet geroepen voel om hier te acteren als advocaat van Frankrijk en haar ingezetenen; bij een soortgelijk artikel handelend over de Vlamingen, de Italianen, de Walen of van mijn part de Britten zou ik waarschijnlijk ook in de pen geklommen zijn. Wel is het zo dat ik via familie en werk al heel lang veel met de Fransen te maken heb en met hen diverse malen pittig heb gediscussieerd over uiteenlopende onderwerpen. Waar het mij in deze discussie om gaat is de link die al snel wordt gelegd tussen het individuele gedrag van bepaalde personen en de aard van het volk waarvan zij deel uitmaken.
Jalabert en Virenque worden hier met name genoemd. Jalabert blijft draaien betreffende zijn epo-verleden en doet onhandige uitspraken over Froome afgelopen week. De karikatuur Virenque is de vleesgeworden hypocrisie in eigen persoon. Maar is dat typisch Frans? Ook in Nederland zijn er nog altijd oud-renners die niet uit de kast zijn gekomen; Boogerd kwam pas tot zijn confessie toen hij hulpeloos in de hoek was gedreven. Ook tal van niet-Fransen hebben de wenkbrouwen gefronst tijdens de exercitie van Froome op La-Pierre-Saint-Martin. Is Mart Smeets de personificatie van De Nederlander? Mag toch hopen van niet. Maar Virenque wel van De Fransman?
Ik volg al bijna 20 jaar de Tour deels via de Franse tv, met name France2, inderdaad, die zender waar de vermaledijde Jalabert en wijlen Laurent Fignon tot voor kort in vaste dienst waren. Hierboven wordt gesteld dat de Franse tv, in tegenstelling tot de Nederlandse en Vlaamse tv, buitensporig chauvinistich is. Nu zijn mijn ogen in de loop der jaren minder geworden maar ik meen toch echt ook dit jaar weer vele interviews en reportages van niet-Franse renners te hebben zien langskomen op die zender. Ik zou graag een ieder willen uitnodigen een stopwatch ter hand te nemen en simpel weg de interviews met zowel nationale als buitenlandse renners te klokken en de resultaten van France2 te vergelijken met die van de Nederlandse en Belgische tv. Ben benieuwd naar de uitslag. Let wel: ik geef geen waarde-oordeel hier over de verslaggeving als zodanig, die is op de Franse tv nou niet veel beter of slechter dan op de Nederlandse of Belgische tv.
Of laten we voor de lol de rollen eens omdraaien. Stel je voor dat de Nederlanders bekend zouden staan om hun ongebreidelde chauvinisme en schotel een niet-Nederlander een aflevering van NOS Studio Tour voor met interviews met Roy Curvers, Koen de Kort en Laurens te Dam, een 12 seconden durend gesprek met de sinds jaren bijna per definitie niet-Nederlandse etappewinnaar en nabeschouwende woorden van Rob Harmeling en Theo Bos. Die buitenlander zou dat beeld cq. vooroordeel alleen maar bevestigd zien worden.
Jean-Christophe Péraud kwam vorig jaar niet volkomen uit het niets, hij had al een aardige palmares en was al een keer in de top 10 geëindigd in de Tour. Mag ik aannemen dat mocht Gesink een keer podium rijden in de Tour jij verwacht dat het Nederlandse journaille op de eerste rij zal staan te dringen om vragen te stellen bij die prestatie? Of geldt dat alleen voor de Franse verslaggevers ten opzichte van een Franse coureur?
Uiteraard doet het de Fransen pijn dat er al 30 jaar geen nieuwe Franse Tourwinnaar is opgestaan. Dat mag. Een beetje chauvinisme kan geen kwaad zoals je zelf zegt. Het doet de Nederlanders toch ook zeer dat er sinds 1989 geen gele trui is uitgereikt aan een Nederlandse coureur en dat er gemiddeld 5 jaar moet worden gewacht op een ritzege? En hoe zou het in Nederland worden ervaren als bijvoorbeeld de oosterburen met hun vele ritzeges de laatste jaren, op een honende wijze hun vingertje zouden wijzen naar die krampachtige Hollanders? Jij spreekt over het meten met twee maten van de Fransen. Mocht dat waar zijn, doen wij dan niet hetzelfde? De Franse frustratie is een gevolg van hun chauvinisme maar de Nederlandse frustratie is een gevolg van, van, ja, van wat eigenlijk?
Ik ken niet alle 62 miljoen Fransen persoonlijk en misschien ligt het aan mijn sociale omgeving maar ik kan mij niet herinneren dat ik ooit een weldenkende Fransman heb ontmoet die het feit dat geen enkele Franse coureur de Tour heeft kunnen winnen sinds 1985 louter wijt aan het feit dat die Franse coureurs vele jaren lang werden gepiepeld door al die buitenlandse tricheurs. Dat is immers wel een hele simpele gedachte. O, er zullen heus wel Fransen rondlopen die dat vanuit een ongezond chauvinistisch sentiment roepen, net zoals er nog altijd gierige Hollanders bestaan, Belgen die veel patates frites eten en gladde Italiaanse vrouwenversierders voorkomen. En dan zijn we beland in de spekgladde wereld der clichés.
Natuurlijk zijn er culturele verschillen tussen landen en volkeren maar het uitvergroten van individuele uitspraken en gedragingen en die direct koppelen aan bestaande clichés draagt doorgaans niet bepaald bij tot onderling begrip en sociale coherentie en doet erg gedateerd aan. We doen net alsof de Fransen als een aparte mensensoort zijn geschapen: het zijn verongelijkte huili-huili’s die het niet zo nauw nemen met de moraal en daarmee zetten we ons, de niet-Fransen, voor het gemak meteen maar even op een voetstuk. Nee, wij zijn zo niet. Wij begeven ons wel op het juiste, rechte pad. Heus?
Ik kan het loutere chauvinisme van de Fransen best wel pruimen. Dat hoort bij Frankrijk (een land waar ik zielsveel van houd), en wij Belgen hebben dat wellicht wat te weinig.
Wat ik wel aan de kaak wilde stellen is de combinatie van chauvinistisch-geïnspireerde hypocrisie (Jalabert, Virenque) waarmee een tot dusver cleane renner (tot tegenbewijs) als Froome bewust in een slecht daglicht werd gesteld met insinuaties op de Franse televisie. Door gedopeerde (bewezen) ex-reners die zelf nooit gebiecht hebben.
De beperkte kennis van buitenlandse renners en de chauvinistische regie steekt dan weer af tegen de journalistiek in de Lage Landen, maar die kennis zal wellicht niet veel slechter zijn dan in pakweg Duitsland of Australië.
Dat de toon overigens echt wel verschilt van de Lage Landen viel af te lezen uit de memorabele passage van Mart Smeets die in Vive le Velo eergisteren ongeveer als openingszin het onverdraaglijke niveau en chauvinisme van de Franse uitzendingen aankaartte. Ik denk dat Mart recht van spreken heeft als het over sportjournalistiek gaat, of je nu van zijn stijl houdt of niet.
En heren: het is een column van mijn hand. Bewust zwart-wit zoals columns moeten zijn, om een grijze kwestie op tafel te brengen.
Het is geen antropologisch traktaat over de Fransen.
Ik kreeg ook onverwacht veel positieve reacties uit de wielerwereld, van journalisten én (ex)-wielrenners uit zowel België als Nederland. Dus ik heb bij hen toch een snaar van herkenning geraakt…
Als aanhanger van het vrije woord heb ik absoluut geen probleem met een polemisch artikel, sterker nog, ik juich het schrijven en publiceren ervan toe, of ik er nu mee eens ben of niet. En om anderen voor te zijn steek ik direct de hand in eigen boezem: ik ben zelf verre van perfect en hypocrisie en chauvinisme zijn mij ook niet geheel vreemd; ik heb de illusie dat dat mij wat soepeler door de krochten des levens laat manoevreren.
Zo snel stoor ik me niet meer aan dingen, daarvoor ben door de jaren heen te hard geslagen door de gesel der mildheid. Jij zult er als Vlaming wellicht anders tegenaan kijken maar zo raak ik altijd licht opgewonden van het zangerige, bedaarde maar geenszins bedaagde, h-loze commentaar van José de Cauwer. Ducrot en Dijkstra pruim ik ook nog wel ondanks hun tekortkomingen. Misschien vandaar ook dat ik wat dover ben voor het tetteren van valse loftrompetten op Franse schijncoryfeeën dan anderen. Van Virenque’s tronie op het beeldscherm word ik warm noch koud; ik kreeg het daarentegen wel bijna te kwaad toen onze Michael, murw geslagen tegen de touwen, te biecht ging. Wat is hier zwart, wat is hier wit? En welke grijstoon is de juiste? Inderdaad, ik ben het met je eens, een schrijven met wat minder oog voor nuance kan soelaas bieden.
Maar ik dwaal af, nu ter zake!
Ik heb de uitzending van “vive le vélo” op de rustdag gezien en ook mij viel op dat Mart direct het chauvinisme op de Franse beeldbuis begon te hekelen. Jammer genoeg gaf hij geen verdere uitleg over hoe of wat behoudens de obligate opmerking dat de Franse regie naar zijn smaak soms wat al te lang een Franse coureur in beeld bracht . Voor de rest mogen we als kijkers alleen maar raden naar dat wat en hoe. Nou, je zult begrijpen dat ik me zo’n gouden kans niet laat ontglippen.
Rolde die opmerking over zijn lippen omdat Mart, geërgerd en groen van jaloezie, op de Franse tv, op die typische pedante wiize die de Fransen zo eigen is, de introductie van opnieuw een revolutionaire innovatie, vergelijkbaar met die van de Concorde en de Citroën DS, dus waar hoogwaardig technisch vernuft wordt gekoppeld aan een oogverblindend lijnenspel dat uiteraard alleen afkomstig kan zijn uit prestigieuze Franse laboratoria, moest gadeslaan? En dat Mart knarsetandend moest aanhoren dat deze puur Franse ontdekking, dat direct al in Le Monde parmantig ‘Het Nieuwe Dalen’ werd genoemd, zeer binnenkort geopenbaard zou worden door, hoe kan het ook anders, een Franse coureur, te weten Thibaut Pinot?
Of was het omdat er op de Franse tv hooghartig werd verklaard dat Warren Barguil op hooguit 18 seconden van de maillot jaune zou hebben gestaan als hij indertijd wèl had getekend bij het Franse Cofidis in plaats van bij die opgeblazen Duitse sprintersploeg?
Of kwam het door de ontgoocheling die zich van Mart had meester gemaakt omdat de niet-Fransman Laurens Ten Dam nog altijd niet was uitgenodigd om aan te schuiven bij Cédric Vasseur om te verhalen over dat onvermoeibaar geknal van hem in het Franse hooggebergte iedere Tour maar weer waarmee hij niet alleen de finales kleurde maar ook telkens een verrassend verdict van de dag inluidde?
Zoals gezegd: ik gis ook maar wat, pin me er alsjeblieft niet op vast. Maar wat mij zo bevreemdt aan zijn uitspraak is dat ik altijd heb gedacht dat Mart juist een positieve klik had met het begrip chauvinisme.
Pardon? Wat zeg je?
Alleen als het het Amerikaanse chauvinisme betreft?
Ah, nu je het zegt, ja, inderdaad, ok, dàt was het. Sorry, ik word ook een dagje ouder. Nu schiet me ook ineens te binnen dat ik wel eens heb horen fluisteren dat Mart regelmatig verlekkerd in de States in zo’n groot, tjokvol honkbalstadion gaat zitten waar dan zo’n Yank met een felroodgekleurd houthakkershemd een zeer patriottisch lied gaat zingen. Mart begint dan zachtjes te wenen en er vormen zich vervaarlijke zwellingen op kruishoogte van zijn pantalon, waar hij het alras ook niet meer drooghoudt. Dan pas vangt de match aan.
Inderdaad zeg.
Maar dan snap ik nu ook waarom Mart zo’n trouwe paladijn is gebleven van Lance, ja, bijna tot aan de drempel van Oprah’s studio.
Sank you! Ik zie alles meteen een stuk helderder. Waar zo’n site als “het is koers” al niet goed voor is.
À propos: draagt Mart nog steeds dat kekke gele Livestrong-armbandje, weet iemand dat?
Serieus waar, ik heb het Herbert Dijkstra werkelijk horen zeggen gisteren op de slotdag: (naar aanleiding van het knappe beulswerk van Wout Poels voor zijn kopman de laatste dagen) “zo spelen de Nederlanders toch nog een sleutelrol in deze tour!”. Nee, deze vorm van verslaggeving in de Lage Landen steekt echt af tegen dat chauvinistische gebral van ces enfants de la patrie daarginds. Daar is het echt ongelòòòòòfelijk, nietwaar, Mart?
@Peter Filali
Pluim! Goed geschreven, geen speld tussen te krijgen…
Ik blijf alleen het gevoel houden dat de manier waarop het chauvinisme soms naar boven komt “anders” is dan elders. Inderdaad. Ik kan echter alleen spreken over het verschil tussen Nederland, Duitsland en Frankrijk. van andere landen heb ik, qua chauvinisme, niet genoeg kennis. Wel van de Europese geschiedenis. Ik denk dat het verschil te maken heeft met de verloren Grandeur van La France, waar ze toch nog steeds mee worstelen. Na Napoleon is het helaas allemaal weg, maar de Gaulle heeft toch nog een mooi staaltje afgeleverd met zijn politiek. Althans…het is grotendeels gelukt de eigen bevolking weer het idee te geven dat ze een van de wereldleiders zijn, de rest van de wereld denkt daar duidelijk anders over. Dit is een aspect in de volksaard die in Europa vrij uniek is. Naar mijn mening is dat iets wat onbewust een grote rol speelt en het verschil betekent in de manier waarop het chauvinisme soms akelig de kop op steekt.
Wij begeven ons op andere manieren ook op verkeerde paden. Dat kritiekloze Oranje gehannes vind ik persoonlijk ook afschuwelijk (-; daarnaast hebben wij weer geen enkel respect voor mensen die iets gepresteerd hebben (doe maar normaal!), en laten we ze veel sneller vallen als het mis gaat. Dat zie ik weer niet in Frankrijk, helden blijven helden. De rest is echt niet beter, maar anders (of beter gezegd: andere clichés).
En natuurlijk is dit erg zwart-wit opgetekend. Mijn vrienden in Parijs willen ook absoluut niets weten van dit soort manifestaties van chauvinisme.
Probleem met spekgladde clichés is dat er weldegelijk een kern van waarheid in schuilt, en dit soort stukjes heen en weer tikken geeft weinig ruimte voor nuance (jou reactie is een enorme uitzondering die ik zeer waardeer en me aan het denken zet. Ik ben ook maar een mens die emotioneel reageert). Ik ben het echter niet eens dat het gedateerd is om op deze manier clichés en individuele uitspraken te koppelen. Internet leeft ervan! Wij bevinden ons nu beiden op een media-medium dat daar in uitblinkt. Het is ook menseigen dit te doen. Maar dat betekend niet per definitie dat het het onderlinge begrip schade toebrengt, het kan ook zeer verhelderend zijn om bepaalde gedragingen in een betere context te kunnen plaatsen en zo juist voor meer begrip te zorgen. Ook dit aspect is in de realiteit veer grijzer dan zwart-wit.
Misschien ook een goed punt: onze sociale omgeving zoals je zelf aangeeft. Mijn familie is laag opgeleid, woonachtig in Bretagne. Vrienden hoog opgeleid, woonachtig in Parijs. Enorm verschil in mentaliteit en houding! Mijn frustraties komen toch neer op een veroordeling van het chauvinistische gedrag van mijn familie. Die vertegenwoordigen niet alle Fransen, maar ik denk dat ze goede doorsnee zijn van de gemiddelde Franse lagere middenklasse. En die lagere middenklasse gelooft treurig genoeg vaak in de “Tour à deux vitesses”…Jij hebt het dan ook over de “weldenkende Fransman” (-; ik niet….
Dank je wel voor je reactie.
Het is waar dat in elk cliché wel een kern van waarheid schuilt, het is vaak ook een leuk handvat voor een onschuldige plaisanterie of kwinkslag. Het helpt misschien inderdaad zoals je stelt, om rekening te houden met de gevoelens van de ander; het cliché heeft zo bezien ook zijn positieve kant. D’accord.
Tuurlijk heb ik ook wel eens akelige vormen van chauvinisme uit de mond van bepaalde Fransen moeten aanhoren en het is waar dat de Fransen het lastig vinden om toe te geven dat hun culturele en politieke invloed op het wereldgebeuren tanende is. Niet onbegrijpelijk, ze hebben zeker op het gebied van kunst en cultuur een schitterend œuvre weten op te bouwen en zijn daar terecht fier op. Een trots die ik wel eens mis bij de Nederlanders, zoals met betrekking tot de taal bijvoorbeeld (de Vlamingen zijn gelukkig wat zuiniger op dat deel van het erfgoed).
Ik weet dat er nog steeds hordes Fransen zijn die Virenque als een nationale troetelbeer beschouwen maar ik ken ook genoeg Fransen die hem verafschuwen. Bij Jaja ligt het wat gecompliceerder. (Dat in huize Filali, op verzoek van de vrouw des huizes, France2 vaak aanstaat tijdens de Tour heeft mij, gezien het fysieke voorkomen van Laurent Jalabert, regelmatig achterdochtig gemaakt, maar dit terzijde). Opleidingsniveau en sociale klasse spelen hierbij zeker een rol maar ikzelf vind het soms lastig om dat exact in te schatten. Ik heb wel eens een laureaat van een grande école ongenuanceerde, puur nationalistische prietpraat horen verkondigen maar ook een marktkoopman horen uitroepen dat Virenque un gros con was.
Ik durf best te beamen dat de Fransen in het algemeen chauvinistischer van aard zijn dan de Nederlanders, als we ons voor het gemak tot die 2 nationaliteiten beperken. Maar je zult inmiddels wel begrepen hebben dat ik het wat flauw, en ja, soms zelfs potsierlijk vind, om alles wat de Fransen doen direct in verband te brengen met hun chauvinisme.
We zitten op een wielersite dus ik ga even naar de Tour. Ik heb al enkele malen op de Nederlandse tv wielerkenners gniffelend horen constateren dat die Franse renners er maar weinig van bakken dit jaar. Die gekke, chauvinistische Fransen in hun eigen boucle, hàhà. Inderdaad maken zij de (te) hoge verwachtingen niet waar, maar de balans is dat na vandaag, na 18 etappes, de Fransen 8 podiumplaatsen bij elkaar hebben gefietst waaronder 2 ritzeges. We zijn snel klaar met het opnoemen van podiumplaatsen voor de Nederlanders: 0. “Maar wel mooi twee Nederlanders in de top 10” hoor ik iemand roepen. Eh, 1,2,3,4,5 Fransen in de top 20 tel ik. Enfin, de Tour is geen interland en dit soort discussies slaan nergens op maar ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel. Dat zich verkneukelend wijzen naar de ander terwijl je zelf geen platte prijs rijdt: plaatsvervangende schaamte maakt zich dan van mij meester. Kritiek leveren is prima, maar blijf verschoond van dat ondertoontje svp.
(De wielernatie die dit jaar echt geen potten breekt is Italië maar daar hoor je dan weer niemand over. Ja, ok, Nibali valt tegen, maar dat ziet zelfs mevr. Van Zetten uit Tiel.)
Ik wil niet de indruk wekken dat ik als een azijnpissende eigennestbevuiler of kritiekloze francofiel door het leven wandel. Chauvinisme is mij ook niet geheel vreemd, maar ik ben op de eerste plaats wielerliefhebber, zowel actief als passief. C’est tout.
Ik geloof dat we het allemaal best met elkaar eens zijn (-;
P.s. Gisteren heeft France2 weer een fantastische collage aan hoogtepunten van meneer Virenque uitgezonden…..Quel héros!…
Zul je net zien: schrijf je zo’n stukkie, wint Lo Squalo de etappe. Doen zelfs de Italianen het beter dan de Nederlanders. Ga meteen mevr. Van Zetten even bellen.
Ik geef toe dat ik er eigenlijk ook geen chocola van kan maken: Wout Poels rept over die afgrijzelijke Fransen terwijl zijn ploegleidersauto juist in bocht 7 werd onthaald op bierwerpen en geboe; het bleken Italiaanse middelvingers te zijn die aan robot Froome werden getoond; de vermeende urinegooier is tot op heden nog steeds niet geïdentificeerd; Nibali loofde juist het met name Franse publiek op weg naar de bloemen in La Toussuire.
Snap jij het wel?
Misschien simpelweg dat een bepaald percentage van welke nationaliteit dan ook zwaar infantiel is…
Contador heeft dit jaar volgens mij helemaal geen ‘geboe’ mogen ontvangen, ook voor het eerst voor hem in Frankrijk(-;
Nederlanders die Nederlandse ploegleiders ‘beboehen’ en ondergooien met bier, dat had ik ook niet zien aankomen…
Ik vrees dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben. En dan te bedenken dat we dit jaar nauwelijks de Basken hebben gezien, of hebben die zich al op hun Jaizkibel ingegraven om aanstaande zaterdag Gorka Izagirre naar de overwinning te schreeuwen van die Kutxakoers?