Robert Gesink verdiende gisteren een stevige arm om zijn schouders. Hij is niet op het podium geëindigd, soit. Hij reed wel uit zijn eigen dal naar Parijs. De Raborenner had af kunnen stappen, maar doorrijden tot de Champs-Elysées was het beste wat hij kon doen.
Na de finish in Parijs verscheen hij voor de camera van de NOS. Eindelijk, zullen sommige Nederlandse wielerfans misschien gedacht hebben. Maar veel had Gesink de afgelopen week toch ook niet kunnen zeggen over zichzelf? Ik denk dat Gesink de afgelopen week wel genoeg aan zichzelf had. Laat die jongen toch, dacht ik volstrekt tegen de journalistieke aard in.
Het waren drie akelige weken geweest voor Gesink. De val die hij maakte in de vijfde etappe had een lange nasleep, misschien nog wel het meeste in zijn hoofd. We weten dat natuurlijk niet, (Gesink heeft daar zelf ook niet over verteld) maar zijn vorig jaar overleden vader zal op die slechte momenten het hoofd nog meer in verwarring hebben gebracht.
Het lijkt altijd zo mooi: een renner die een zege opdraagt aan een overleden familielid of vriend, maar in de basis is daar natuurlijk niks moois aan. Voor ons, het publiek, is het mooi omdat we een verhaal bij de zege geschreven zien worden. Alsof we over de schouder van een romanschrijver mogen meekijken, terwijl zijn tranen op het papier druppelen.
Het kan voor die renner nog mooier: als hij de zege niet aan een overledene hoeft op te dragen omdat hij die persoon gewoon in de armen vliegt na de streep.
Gesink droeg in het voorseizoen zijn zege in de Ronde van Oman op aan zijn vader. Iedereen vond dat prachtig. Als ik het me goed voor de geest haal was die dag zelfs het woord ‘papa’ trending door de tweet van Gesink: ‘Papa, deze is voor jou’. Het zal hem een goed gevoel gegeven hebben die dag. Het verlies van zijn vader had hem extra kracht gegeven.
Dat is de mooie kant, maar de donkere kant van het verhaal willen we misschien wel niet zien.
Bij Gesink heeft het gemis van zijn vader ongetwijfeld meegespeeld in zijn hoofd, toen hij erachter kwam dat zijn klassement deze Tour verloren was. Wat doe ik eigenlijk nog hier? Zal hij misschien wel relativerend gedacht hebben.
Wat Gesink precies gedacht heeft in die verloren uren op de fiets, zullen we niet weten. Toch is er de afgelopen weken al genoeg psychologie van de koude grond op losgelaten en zijn er onnodige meningen over gevormd.
Gesink zelf weet dat men in Nederland een mening over hem heeft. Vele meningen zelfs. Ik heb me verbaasd over hoe Gesink in Nederland werd afgeschreven en alle meninkjes over hem. ‘Onze’ Robert Gesink deed niet wat iedereen van hem verwachtte. De hunkering naar Nederlands succes in de Tour werd alleen maar groter. De frustratie daarover ook.
Ik heb de vereenzelviging van een land met een renner nooit zo begrepen, moet ik zeggen. Gesink is niet van ons. Hij rijdt niet op onze belastingcenten en op zijn shirt staat geen ‘Nederland’.
Natuurlijk is het jammer dat Gesink niet beter heeft kunnen presteren deze Tour, maar laten we die teleurstelling niet toe-eigenen. Het is voor Gesink zelf veel vervelender dan het publiek op de luie stoel. Wielerfans die de teleurstelling van ‘weer geen Nederlands Toursucces’ als een groot bedrog voelen moeten misschien maar een andere sport zoeken. Voetbal lijkt me een hele goede keuze, zijn we in Nederland ook best aardig in.
Robert Gesink rekende zelf in Parijs ook af met zijn criticasters: ‘Ik heb een klote Tour gereden, maar ik hoef me nergens voor te schamen.’
Beter kon hij het niet zeggen.
- Het is Koers: 10 jaar doping voor de wielerziel - 29/06/2020
- Boekrecensie: De Monumenten – Peter Cossins - 11/05/2015
- Alpe d’Huez – Rick Brauwers - 13/02/2015
Gesink is wel van Knebel en van Van Houwelingen: http://www.twitpic.com/5vjqtn
Prachtig artikel en dit laat zien hoe je een uitstekende profrenner als Gesink in zijn waarde laat. De teleurstelling rond het optreden van Gesink in de Tour is allereerst de teleurstelling van Gesink zelf. Daarna mogen we op gepaste wijze als wielerfan meetreuren, maar de teleurstelling niet omzetten in allerlei onterechte kritieken. De toekomst is hoopgevend. Het was een fantastische Tour met een mindere Gesink. Op naar de volgende koers met opgeheven hoofd.
Geen onterechte kritieken, maar kritisch zoeken naar de oorzaken is bittere noodzaak om herhaling te voorkomen. Het lijkt niet alleen aan de val te liggen, blijkens de opmerkingen van Knebel en Van Houwelingen in het artikel dat Jos van Nierop hieronder plakte.
Knap stukkie Pieter !!!
Onzin stuk. De mensen moeten maar een andere sport zoeken? Oh oh, wat een kwetsbaarheid. Gesink is de beste wielrenner van Nederland en daardoor een publieke persoon en onderwerp van gesprek en meningen. Het zegt zeer veel over de mentaliteit van Gesink dat gebleken is dat hij hier niet goed mee kon omgaan en hij misser op misser maakte in interviews en de kritiek alleen maar toenam. Gesink kan in de leer bij Contador, hoe volwassen hij de pers te woord staat na teleurstellingen en tegenslag. Als Gesink hier niet mee kan omgaan, dan…..
Ik ben het met je eens, Hedzer. Maar dat Pieter onze mening niet deelt maakt het natuurlijk geen onzinstuk!
Tja, appels met peren vergelijken werkt natuurlijk niet. Je kunt Contador niet vergelijken met Gesink op dit moment. Bovendien kun je helemaal niet aan de binnenkant van Gesink kijken op dit moment. Je kunt je misschien voorstellen dat als je als topsporter je doelen zet op de Tour en ddoor diverse valpartijen fysiek niet meekunt eruit eindelijk ook wat knapt in je hoofd. Niets menselijker dan dat. Een grote teleurstelling voor de topsporter Gesink. Dat hij geen zin heeft om de pers te woord te staan op een manier zoals Contador dit op dit moment doet, kan ik ook goe begrijpen. Contador heeft de pers namelijk ook niet altijd even okay te woord gestaan in het verleden. Vreemd dat iedereen dit zo snel vergeet.
Anyway. Gesink moet zeker groeien. Wellicht hoe hij met deze kritieken om kan gaan. Hopelijk neemt de Raboploeg in de komende periode eens een sportpsycholoog in dienst. Daar heeft de hele ploeg baat bij. Verder geldt natuurlijk dat iedereen alles vergeet als gesink volgend jaar weer top 5 fietst in de Tour. Prestaties zijn de norm en niet of iemand wel of niet een goed interview geeft.
Zelden zoveel onzin in zo’n kort stukkie gelezen. Wij maken zelf wel uit wat we wel of niet voor mening hebben over Gesink. Deze meneer verdient 8 ton per jaar en rijdt geen platte prijs. Iedereen in het peloton schijnt te weten, en te zeggen, dat het nooit wat wordt met Gesink als ronderenner alleen willen ze het niet voor de camera zeggen. Ga dat eens boven water tillen als journalist. Nog eentje voor meneer van der Meer. Interview die zogenaamde conditietrainer van de Rabo eens, meneer delas Haye oid. Die zit me daar met een stalen smoel op de tv te vertellen hoe fantastisch hij het allemaal gedaan heeft met de preparatie van de torrenner van Rabo. Helemaal niets van gebleken volgens mij. Dat zijn zaken die ik in mijn tijdschrift onderzocht wens te hebben en niet van dit soort prietpraat.
… maar die 8 ton gaan niet van jouw salaris af toch..? Topsporters zijn nu eenmaal geen machines.
… maar die 8 ton gaan niet van jouw salaris af toch..? Topsporters zijn nu eenmaal geen machines.
Zelden zoveel onzin in een reactie gelezen. Geen platte prijs? Verdiep je even in de resultaten van Gesink in de afgelopen jaren. 8 ton per jaar? Dat baseer je op een uitspraak van een snor uit een voetbalprogramma. Dus waarheid voor jou, maar gewoon gelul. Daarna verval je in “journalisten en jouw tijdschrift”. Pieter heeft dit niet als journalist geschreven en we zijn al helemaal geen tijdschrift. Verder hoop ik van harte dat je hier blijft terugkomen en stukken blijft lezen. Zo ben ik ook wel weer.