Lance Armstrong
Ik schrok er wel van hoor. Het nieuws over Lance kwam ook nog eens precies op de dag van de presentatie van mijn boek over Rooks en Theunisse. Kut.
Ik had het ook niet verwacht (gehoopt). Altijd in de alleenheerschappij van Lance geloofd. Als het moest, dwars tegen de stroom in, en nu, begin 2013, weet ik het weer zeker. Lance is een held. Een filmheld, mythisch figuur, Scarface, Marlon Brando, Lance Armstrong, niet van deze planeet.
Anders dan al die kleinzielige burgermannetjes die nu hem zo nodig aan de schandpaal nagelen en hijgerig “zie je wel” roepen, hun gelijk halend. Van die mediamannetjes die er hun missie van maken om de “waarheid naar boven te halen.” Hé, drink nog een bakkie, zet je schoenen netjes bij de buitendeur, trek je pantoffels aan, het is me toch wat, wat er allemaal zomaar gebeurt, heb ik al die jaren naar een sport gekeken die niet eerlijk is. Hallo, wakker worden, welkom in de grote mensenwereld!
Gatver. Ik heb een hekel aan kleinburgerlijkheid. Aan klokkenluiders. Aan de hypocriete calvinistische Hollandse mentaliteit van wat wel hoort en wat niet hoort. Kom op man, dat maken we zelf wel uit.
En dan de deskundigen, de oud-renners die de macht over de microfoon hebben. Allemaal zelf tot aan het strotje vol gezeten en nu als koorknaapjes ons wijs proberen te maken dat er zoiets moet zijn als het nieuwe wielrennen. Het nieuwe wielrennen, Ha. Een hele Tour naar mannetjes kijken die braaf in een rijtje achter elkaar, bij elkaar een berg oprijden. Als er dan toch eentje sneller is dan zijn baas, krijgt hij een seintje. Niet zo hard joh, dan kan ik het niet bijhouden, dat hadden we toch niet afgesproken, snik! Donder op man, het is geen Procycling computerspelletje. (wel leuk overigens op regenachtige dagen).
Ik ben een Amerikaliefhebber.
Ik vond het geweldig toen Eric Heiden de suffe schaatswereld op zijn kop zette. Voor Eric Heiden op het toneel verscheen, viel er nog wel eens een schaatser op het moment suprême, Eric niet, die zette dan even een handje aan het ijs en schaatste vrolijk verder. Wat nou, vallen. Dat doen we in Amerika liever niet hoor.
Geweldig toen de dartelende yank Greg LeMond, de oubollige Hinault voor lul zette. Dahag Das. Super, het gevecht tussen Lemond en Fignon in 1989. Lemond won nipt met zijn onverwachte actie met zijn “gekke” stuurtje en Fignon droop huilend af. Spannend.
Toen kwam Lance. Op 22-jarige leeftijd in een zeiknat Olso wordt hij wereldkampioen voor Indurain.
In 1995 wint hij ter ere van zijn op de Col de Portet d’Aspet gecrashte ploeggenoot Fabio Casartelli de Touretappe naar Limoges. De rit die Casartelli voor zichzelf aangestreept had. Lance komt solo aan balt zijn vuist richting hemel. Kippenvel.
Na zijn kanker komt hij terug. Er moet een moment in het ziekenhuis geweest zijn dat hij heeft gedacht: Fuck it, als ik hier levend uit kom, ga ik gewoon die Tour de France winnen, en niet één keer, vaak. Mijn idee. Make your dream come true!
Meer Lancemomenten:
In 2001 raakt Lance zijn ploeggenoten kwijt in de rit over de Galibier richting Alpe d’Huez. Lance valt terug en zijn tegenstanders denken dat ze de Texaan gebroken hebben. Yeah right. Lance vecht zicht terug en op de klim naar de Alpe d’Huez komt hij bij de voorsten terug. Hij kijkt heel even, heel doordringend, Jan Ullrich recht in zijn ogen (The Look), schakelt bij, en tiktiktik, hij is weg. Kippenvel. Natuurlijk wint hij deze Tour. In zijn eentje. Zonder al zijn huilie-huile ploegmaats, die toen nog wel enthousiast dankzij hun kopman hun geld kwamen oprapen en toen nog wel vrolijk mee snoepten van wat er ook maar voorradig was, zoals iedereen. Kom nou zeg!
Mijn zoon Frans, die dan 9 is, en ik volgen alles op de tv en gaan in Parijs naar de laatste etappe kijken. We lopen richting Place de Concorde. Tussen een massa zien we finish op een groot scherm. Ik neem Frans op mijn nek en hij ziet hoe Armstrong gehuldigd wordt. Ik zie niks. Later blijkt dat alle ploegen een ererondje Champs Elysees rijden ter afscheid. Ik til mijn zoon over de mensenrij heen en zet hem zo op een podiumpje tegenover de finish. We zien alle ploegen voorbij komen. Frans maakt een Foto van Armstrong tijdens de parade op de Champs Elysees. Kippenvel!
In 2003 zien we op de tv hoe in de etappe naar Gap Beloki vlak voor Lance valt. Net als Eric Heiden vroeger, die het ook verdomde om te vallen, is ook Lance dat niet van plan. Hij rijdt het veld in, snijdt de haarspeldbocht af en rijdt de weg gewoon weer op. Een van de mooiste ‘veldrit’-momenten ooit gezien. Lachen, maar ook kippenvel.
In 2004 neem ik mijn zoon mee naar de tijdrit op de Alpe d’Huez. We zijn er al een dag van te voren. Slapen in de auto op een parkeerplaats achter de Super U en zijn de volgende dag al vroeg op de berg. Het duurt lang, maar het is feest op de berg, dus het geeft niet. Dan is het zover. De helikopters vliegen om de berg heen. Kippenvel. Om de beurt komen de renners voorbij. Precies in omgekeerde volgorde volgens het klassement. Zij zien af en wij ook in de brandende zon. Als laatste komt Lance voorbij (nog zonder helm). Het is spannend, want er zijn veel Fransen die hem niet zien zitten, maar de mensenmassa breekt steeds op tijd. Als Lance voorbij is lopen we snel naar beneden. Daar zien we op een televisie in een geïmproviseerde biertent dat Lance natuurlijk wint.
In 2004 staan Emiel en ik op de Pla d’Adet. Dit keer goed ingesmeerd en met veel water vieren we feest op de berg met miljoenen Basken. Uren later komen de mannen de berg op. Boogerd in de voorste rij. Ik spring een meter van de grond. MICHAEL RIJDEN!!!!!! Dan komt Basso met Lance in zijn wiel. Paf, foto gemaakt. Lance! Kippenvel. Lance’s ‘vriend’ Hincapie mag de etappe winnen. (Shame on you George!)
In 2010 komt Lance naar Rotterdam. Hij wil nog een keer winnen. Een mooi moment als hij het Daniel den Hoedziekenhuis bezoekt waar de kankerpatiënten stralen als hij hen komt begroeten. Hij is stil en ingetogen. Hé, dit gaat wel echt ergens over. Kippenvel.
De volgende dag sta ik op de kade bij de ploegbussen. Altijd leuk. Lance komt als laatste uit de bus. Superster. Het is zo druk dat ik niks zie. Maakt niet uit. De dag daarvoor maak ik foto’s bij de ploegenvoorstelling en als ik tegenover Lance sta en hem roep krijg ik The Look recht in mijn gezicht. Kippenvel.
Hij wint niet. Hij had het misschien niet meer moeten doen. Maar ik was erbij.
Dan nog: door hem heb ik de muziek van Sheryl Crow ontdekt. Vind het schitterend.
Thanks Lance, you’re the champ. No matter what.
P.S. Ik ga nu proberen of ik in Wikipedia de 7 overwinningen weer terug kan geven aan de enige rechtmatige eigenaar.
- Kippenvel - 07/01/2013
En zo is het maar net Peter
De Tour uitrijden doe je niet zonder liefde voor de fiets.
Schitterend mooi stukje! Alhoewel ik het niet op heb met Angelsaksische renners (en dan doel ik op de Omerta verbrekers)!
Ik heb degenen die Armstrong blijven steunen tot op dit moment niet begrepen en op een legitiem argument kunnen betrappen. Tot nu. Dank!
Geweldig stuk! Volledig mee eens! Heb al wel een idee welke zuurpruimen nu moord en brand gaan schreeuwen (check reply’s onder mijn stuk “Morele verontwaardiging”).
Absurd stuk. Slik maar raak jongens, wij mogen er niets van vinden want dan zijn wij kleinburgerlijk. Wij moeten ons lekker laten belazeren, volgens de heer Tetteroo, de man met de gigantische oogkleppen. Mannen die de sport kapot gemaakt hebben daar moeten we van afblijven. Steeds meer wedstrijden verdwijnen, grote sponsors haken af. Dat komt natuurlijk allemaal door de mensen die niet alles geloven? Als nou iedereen zijn mond had gehouden was er niets aan de hand geweest. Ik vind het onderwerp niet belangrijk genoeg voor een Godwin maar er liggen er een paar voor het oprapen.
Ik zal het u vertellen, meneer Vuijk. Doping was slechts gedeeltelijk bepalend voor de prestaties van Lance Armstrong. Dat zeg ik niet, dat zegt Harm Kuipers. Wetenschapper, een man met kennis van zaken.
Leuk dat u mij de mening van Kuipers wilt vertellen. Die kende ik overigens al. Als het u nog steeds niet bekend is dat Armstrong als een maffiabaas in het peloton huis hield dan zal ik het hier verder maar bij laten en hopen dat ook u ooit zal inzien wat voor een puinhoop hij van de sport gemaakt heeft, letterlijk alleen voor eigen gewin.
Er staan wel wat foutjes en onwaarheden in! In 2001 ging de etappe niet over de Galibier maar over de Glandon en toen omhoog naar Alpe d’Huez. Waar ploegmaat Rubiera de stenen uit de straat reed voordat Lance zijn aanval plaatste…
Ik geef het graag toe: Ik heb slechts tot de “kleinzinnige burgermannetjes” gelezen – kunnen lezen zonder te kokhalsen. Wie zoals @indebeugel denkt, dat hij met grove polemiek iets bereikt, kan het bij mij wel schudden. Als Peter Tetteroo feiten heeft of kent, die overtuigender zijn als diegene in de reasoned decision van de USADA: Kom maar op ermee. Maar deze manier van geblaseerde polemiek tegen andersdenkenden hoef ik echt niet te lezen, dat is mij te Geert-Wilders-achtig. En het lijkt mij ook geen zinvolle manier om met een discussie te beginnen. Ik discussieer niet met mensen die mij van begin af beledigen, sorry. En ja: Lance Armstrong blijft en walgelijk figuur, dat voor success alles deed en veel anderen stuk gemaakt heeft. Hij verdient iedere millimeter van zijn diepe en terechte val.
@Laurens van Rooijen
Grappig dat jij moet beginnen over “Als Peter Tetteroo feiten…USADA'”. Er zijn dus geen feiten, er zijn alleen verklaringen! Zo verklaarde Landis voor wie het maar wilde horen buiten en in de rechtszaal dat hij NIET had gebruikt en eerlijk de tour had gewonnen. Ik herinner mij daarna alleen een huilende Landis. Het USADA rapport is dik en uitvoerig maar is bijna alleen gebasseerd op verklaringen van mensen die zelf boter op hun hoofd hebben. Zij kregen strafvermindering voor hun verklaringen en waarschijnlijk bescherming tegen sponsoren die hun geld terug willen hebben.
Waarom is Lance een walgelijk figuur? Heeft hij de doping geïntroduceerd? Nee! Hij heeft het professioneel aangepakt zoals hij de hele sport professioneel aanpakt: trainen, trainen, advies, experimenteren, etc…
Was Lance de enige die doping gebruikte? Nee! Voor zover wij nu weten is Boogie de enige die “niet” heeft gebruikt.
Is Lance een fijne man? Vast niet, winnaars zijn vaak A-sociale, onuitstaanbare maniakken. En Lance is en blijft een winnaar.
Voor mij blijft Lance een uitzonderlijk sportman, en mens geen verklaring van welke renner dan ook kan daar verandering in aanbrengen.
Tiemen, well said. Eens met elke letter!!!
Ga dan eens in op de manier waarop Lance met renners omging die clean wilden rijden? Dergelijke zaken hebben wel invloed in hoe groot ik een SPORTman vind.
Het hypocrite van de meesten vind ik ook maar niks. Lance is ontegenzeggelijk een hele grote wielrenner geweest maar in mijn ogen zeker geen sportman en een heel klein mens.
Grtz Marnix
@Marnix
Wat ik zal zei: Lance is waarschijnlijk geen prettig persoon! Maar er is altijd een keuze! Ze zijn niet onder dwang van een pistool aan de EPO gezet. Maar ook hun honger naar roem en geld was groter dan hun gevoel voor ethiek. Dan moet je niet achteraf gaan lopen janken, omdat jij dan wel gepakt bent, dat je gedwongen bent. Ja doei, dan hadden ze gewoon hun biezen moeten pakken en een andere ploeg moeten zoeken. Ik heb eigenlijk geen goed woord over voor mensen als Hincapie, Landis en consorten, zei hebben met hun zogenaamde openheid de sport in een kwaad daglicht gesteld.
En waarom die overmatige aandacht voor doping bij de wielrennerij. Bij een sportprogramma kwam laatst nog even aan de orde dat van de 200+ sporters die bij Fuentes in de rolodex voorkwamen de meerderheid geen wielrenners waren! Daar stonden onder andere ook voetballers tussen. Maar die sport is te groot en te corrupt om aan te pakken.
Voor mij blijft het wielrennen een geweldige sport met veel drama en heroiek. En Lance is een grote sporter, gelijk aan Merckx (pillenslikker) en andere grootheden.
Het wordt hoog tijd dat er weer gekoerst wordt. Dan kunnen we onze energie weer kwijt in het kijken naar en genieten van de koers en hebben we geen energie meer over om dit soort stompzinnige discussies te voeren.
Nog twee weekjes… dan begint het circus weer en kunnen we het zwarte gat weer achter ons laten… nog even volhouden mensen…
Heb zijn boek over Rooks en Theunisse gelezen, en eerlijk is eerlijk, ik vond het leuk om te lezen. Lekker ‘jongensboekerig’. Dit artikel van Peter Tetteroo moet men mijns inziens met dezelfde grondhouding lezen, hoewel de tenenkrommende dweepzucht er dit keer wel moddervet vanaf druipt. Lance was een boefje, en hij weet ’t. Nu nog even toegeven, en dan is ’t klaar. Kan iedereen weer door met zijn of haar leven.
Van de ene kant ben ik het er wel mee eens… De toppers gebruikten allemaal!
Dus hij was gewoonde beste op dat moment. Het is alleen jammer geweest voor de mannen die geen doping gebruikten en zodoende niet in de top20 konden finishen.
Maar dat is niet alleen Lance zijn schuld maar alle dopingzondaars!
(En nu toch stiekem hopen op een cleanere sport!)
…prachtig, Lance rules, gewoon de beste renner van zijn tijd, en wat anderen ook met doping deden, deed hij beter…
Lance! Mijn held!
Wat is de realiteit van deze sport:
mensen die een groot talent hebben proberen zoveel mogelijk roem>geld te vergaren met alle middelen die wel of niet toegestaan zijn en waar ze mee wegkomen .
Vervolgens verloochenen ze alles en iedereen als ze er niet helemaal mee wegkomen.
Niks is heilig meer vrouw,kinderen,vaders en moeders,familie,vrienden en fans worden belogen of zelfs ingezet om hun bedrog te voeden of te verbergen.
En als dat alles niet meer helpt kan er nog een grote zak geld aan tegenstanders (in en buiten de koers)aangeboden worden om hun doelen te verwezenlijken !!
Sorry dat zijn (sport)mensen waar ik nul respect voor kan opbrengen !!