De Tour wordt niet alleen gevolgd door dokters uit Rotselaar en een occasionele veldrijder, maar ook door menig bekend persoon. Zij leggen in opdracht van Het is Koers tijdens het kijken naar de Tour hun diepste zielenroerselen bloot. Vandaag Alexis Tsipras.

‘Dit jaar wordt alles beter’, zeiden ze. Maar net als aan voorspellingen van het IMF hoef je niet veel waarde te hechten aan voorbeschouwingen van zelfverklaarde wielerkenners. Vijf Duitse ritzeges tot dusver!

En toch heb ik weer gekeken, drie weken lang. Vaak met Yanis (Varoufakis, red.). Sinds de EU ons het meeste werk uit handen heeft genomen en Yanis dan maar ontslag nam, hebben we tijd voor zulke dingen. Yanis brengt biertjes – waarvan hij de kassabonnetjes als beroepskost opstuurt naar Angela – mee en dan zitten we samen uren voor tv.

Het is geleden van de 152e plaats van Ioannis Tamouridis in de Giro 2013 dat we nog zo intensief naar wielrennen hebben gekeken. Maar tot mijn spijt moet ik vaststellen dat er nog niks veranderd is. Wielrennen belichaamt nochtans de ideale samenleving. Op je 35e met pensioen.

Maar waar blijven die broodnodige hervormingen? Neem nu de beloofde vierstrijd tussen Froome, Nibali, Quintana en Contador. Nog vóór de eerste col in zicht was, waren de tijdverschillen al onoverbrugbaar. Hop, weg spanning. Terwijl zoiets makkelijk op te lossen valt door de tijd die renners in het krijt staan, kwijt te schelden aan het eind van iedere week.

Rest nog het probleem van de te sterke machtsblokken. Vaak West-Europese ploegen die de rest van het peloton hun wil opleggen en de koers dicteren. Dus waarom geen herverdeling van de renners mogelijk maken? Geraint Thomas naar Bora-Argon 18 bijvoorbeeld, Bryan Nauleau naar Etixx en Froome naar eender welke Franse ploeg.

Pas op, vaak hebben Yanis en ik er ook gewoon plezier in hoor. Gisteren bijvoorbeeld keek Yanis naar het etappeprofiel, dat een steile duik nam na de Glandon, en zei: ‘dat lijkt net de curve van onze economie sinds de trojka het hier heeft overgenomen. Een halfuur hebben we in een deuk gelegen. En toen zei ik: ‘Dat moet je naar Angela whatsapp’en!’ Maar omdat Yanis niet durfde, heb ik het gedaan. Dat er ondertussen al tien lege flesjes bier op tafel stonden, zal er wel iets mee te maken hebben. Hoe dan ook, Angela heeft nog steeds niks teruggestuurd. Ze is waarschijnlijk te druk bezig met het natellen van onze bonnetjes.

Frederik De Brant