Vergeten wielrenner: Dolman, Eef

Wanneer Eef Dolman in 1971 zijn gloriedag als professioneel wielrenner beleeft en de Ronde van Vlaanderen op zijn naam schrijft, kan hij onmogelijk echt blij zijn. Daarvoor is er in zijn leven al teveel gebeurd.

Servais Knaven, de Sky-test en de TVM-affaire

De dopingdomino in de wielerwereld is een mooie aanleiding voor journalisten om nog eens extra diep in de krochten van het internet te duiken. Neem de TVM-affaire in 1998, waarover nog altijd de wildste verhalen de ronde doen op het net. Weblog Het is Koers wees me op een site waarin staat dat de Tourploeg van TVM in 1998 op van alles is betrapt.

Oscarito, de slaapkop van Torrelavega

Hè, zie ik dat goed? Al drie dagen op wielerpensioen en nog geen stukje over Oscar Freire op Het is Koers? Kom nou! Als niemand de verantwoordelijkheid neemt, schrijven wij dan maar een hommage aan de meest succesrijke slaapkop van het peloton.

Vergeten wielrenner: Camenzind, Oscar

Op 22 juli 2004 loopt de Tour de France op zijn einde. Oscar Camenzind is niet in de Pyreneeën. Hij is thuis, in Steinen, daar waar de Gotthard-pas begint. Opgestaan om te trainen, opgestaan met het doel waar hij al maanden achtereen mee opstaat. Soms, als hij wakker wordt en een paar minuten tussen waken en slapen zweeft en naar het plafond staart, voelt hij dat er iets is, maar hij weet niet meer wat. Een gevoel van onrust dat zich via zijn hoofd door zijn hele lijf verspreidt, zoals vroeger op je verjaardag, als je even vergeten was dat die verjaardag vandaag was.

Ode aan Mario Cipollini

Je zou kunnen zeggen dat Mario Cipollini is als de Giro zelf. Vol emotie, kleurrijk, een beetje blabla. Maar stijlvol en met klasse. De misschien wel beste sprinter aller tijden is alweer enkele jaren gestopt, maar zijn record van 42 etappezeges in de Ronde van Italië staat nog recht overeind. Een lofzang op de flamboyante Italiaan.

Vergeten wielrenner: Vainsteins, Romans

Het is een verregende oktoberzondag in Noord-Frankrijk. Je kunt je nauwelijks iets verdrietigers voorstellen. Magere, grauwwitte koeien kijken elkaar glazig aan, in de huizen worden om 14:00 al de eerste lampen ontstoken en in de dorpskroegen hokken stuurse boeren bij elkaar voor een middagje melancholiek zwijgen.