Het is een drukke sportzomer met het EK Voetbal, Wimbledon, de Olympische Spelen en natuurlijk de Tour de France. Voor de wielerliefhebbers onder de gamers bracht de gamestudio Cyanide ook dit jaar weer de gelijknamige game uit; Tour de France 2016. HetisKoers kreeg een exemplaar voor de PS4 en denderde in volle vaart over de keitjes van de Champs Elysées naar de eindzege.
In deze game strijd je met een zelf te kiezen ploeg om de felbegeerde gele trui, trek je zenuwslopende sprints en demarreer je bergop om je concurrenten op achterstand te zetten. Niet alleen de Tour is meegenomen in de game, maar ook het Criterium International en het Criterium du Dauphiné zijn te spelen, allemaal als voorloper op het grote werk. Je begint in de Tour bij de prachtige Mont-Saint-Michel en gaat via de Mont Ventoux naar Parijs, allen prachtig in beeld gebracht. Hoewel de iconische beklimmingen mooi zijn nagemaakt bekruipt me toch het gevoel dat het mooier kan. Wanneer je de graphics vergelijkt met een aantal andere games kun je er niet omheen dat deze middelmatig zijn. Een goed voorbeeld is het feit dat elke renner hetzelfde gezicht heeft. Games als Fifa, uiteraard met een veel hoger budget en dus veel meer mogelijkheden, pakken dat toch beduidend indrukwekkender aan. Een kleine verbetering ten opzichte van de vorige versies is het verschil in lichaamsbouw tussen een klimmer en sprinter. Een voorzichtige stap in de goede richting.
Voor je begint met spelen is het verstandig om de tutorial niet over te slaan. Deze geeft je inzicht in de beginselen van de besturing. Het remmen en sturen kan namelijk nog best lastig zijn in steile afdalingen. Ook de racecom, waarmee je je teamgenoten taken kunt geven, moet je even onder de knie krijgen. Daarna is het tijd om te spelen!
Speelmodi
Er zijn vier verschillende speelmodi, te beginnen bij de Tour Mode. Hier kun je één van de drie beschikbare wedstrijden kiezen en ga je met je ploeg op jacht naar de gele trui. Je krijgt per wedstrijd een hoofddoel, bijvoorbeeld het behalen van de top 10 in het algemeen klassement. Daarnaast wordt er per etappe een doel aan enkele renners gelinkt. In vlakke etappes krijgt je sprinter bijvoorbeeld de opdracht om in de top 5 te finishen, terwijl in bergetappes één van je klimmers instructies kan krijgen om een aantal bergpunten te scoren voor de bolletjestrui. Bij het behalen van deze etappedoelstellingen krijgt je team extra herstelpunten, waardoor de renners beter herstellen en dus beter kunnen presteren in de volgende etappe. De AI is in deze 2016 variant inmiddels goed voor elkaar. Hierdoor is wegrijden als favoriet niet meer zo makkelijk omdat je concurrenten direct hun ploegen op kop van het peloton zullen zetten. Je weg vinden in het peloton lijkt op een soort flipperkast, waarbij je midden in het peloton van de ene naar de andere kant wordt geslingerd. Hier is ook nog enige winst te behalen.
In de Challenge mode ga je op jacht naar de snelste tijd in de afdalingen, waarbij je je een ware Nibali of, sinds afgelopen weekend, Froome kan voelen. Een leuke maar korte speelmodus, aangezien je binnen een halfuur alle challenges hebt gespeeld. Het uitbreiden van deze modus is een leuke uitdaging voor Cyanide, want het idee is erg goed. Ook de offline splitscreen modus werkt goed, waardoor je je vrienden kunt verslaan in een één op één gevecht.
‘’Weer een stap in de goede richting’’
Dé modus die uitnodigt om te spelen is de Pro Team Mode. Stel je eigen team samen met je eigen gekozen sponsor, welke ieder verschillende eisen stellen aan je prestaties. Zo zal je, afhankelijk van de gekozen sponsor, extra geld ontvangen voor het laten etaleren van jonge renners of het winnen van etappes. Je begint met het Criterium International, waarna je op basis van je prestaties wordt uitgenodigd om deel te nemen aan de Dauphiné en daarna voor de Tour. Na elk seizoen krijg je de kans om het vergaarde budget te besteden aan een nieuwe lichting renners, waardoor je ploeg steeds beter wordt. Na het winnen van je eerste Tour kun je zelfs beschikken over legendarische renners als Eddy Merckx. De mogelijkheid om je team elk jaar een kwaliteitsimpuls te geven en hogere doelen na te kunnen streven maakt deze speelmode dé publiekstrekker van deze game.
Gameplay
Na enkele minuten oefenen blijkt dat de besturing goed in elkaar zit. Met de triggers kun je remmen en snelheid maken, terwijl je met het ‘vierkantje’ automatisch achter iemand blijft fietsen. Erg belangrijk zijn echter de tactische beslissingen die je maakt via de racecom, waarmee je je team kunt besturen en je ploeggenoten opdrachten kunt geven. Ook kun je hier van renner wisselen en op deze manier schakelen tussen renners op belangrijke momenten in de koers. Stuur je een mannetje mee in de ontsnapping of laat je iedereen fris om je kopman te helpen richting de slotklim? Daarnaast is het belangrijk om disciplinair om te gaan met je blauwe en rode gel om niet uitgeput aan de finish te verschijnen. Je rode energiebalk zorgt voor het vermogen om te sprinten of demarreren en de blauwe energiebalk is je algemene energie-indicator. Als deze leeg is kom je de spreekwoordelijke man met de hamer tegen en zijn je kansen op de winst verkeken. Wanneer je in de afdalingen iets te onvoorzichtig remt beland je zo in de vangrail. Overigens zonder ernstige gevolgen, want vallen zul je niet. Na enkele seconden stil te hebben gestaan kun je je weg zonder kleerscheuren vervolgen. Hier mag best wat meer realisme in zitten zodat je uitgedaagd wordt beter op te letten tijdens de afdalingen. Ook opschuiven in het peloton kun je zonder al te veel gevaar voor valpartijen doen. Daarnaast heb je in vlakke etappes snel de neiging om grote stukken door te spoelen en af te wachten tot de sprint. Dat zorgt ervoor dat je soms vijf minuten naar een versneld beeld zit te kijken van het tourpeloton. Dit is jammer, maar tegelijkertijd ook een lastig te vermijden onderdeel bij de ontwikkeling van een spel. Op het moment dat je dan daadwerkelijk aan het sprinten bent kun je, door een nieuwe toevoeging, op het laatste moment een jump plaatsen zoals dit ook in het echt gebeurd. Wederom een mooie toevoeging aan het grote geheel, wat het realisme ten goede komt. Een groot minpunt van de game is het ontbreken van enkele naamlicenties. Zo hebben bijvoorbeeld de renners van Team Sky en BMC andere namen en rijd je opeens met Philippi Gilbem, Chrie Froox of Woutes Poem. Toch een dikke tegenvaller. Je hebt overigens de mogelijkheid om elke naam aan te passen in de editor, maar dit is een tijdrovende klus.
Met Tour de France 2016 maakt Cyanide weer een stap in de goede richting. Desondanks is de te volgen weg naar de top nog lang, om maar in de wielertermen te blijven. In de Pro team mode is de toevoeging van sponsoren en bijbehorende doelstellingen een grote verbetering. Ook op grafisch en AI vlak zijn de verbeteringen zichtbaar. Anderzijds heeft Cyanide nog altijd niet alle naamlicenties verkregen en zijn de gezichten van alle renners nog steeds hetzelfde. Alles bij elkaar is Tour de France een boeiende en tactische wielergame, maar bij mij blijft het gevoel bekruipen dat er nog veel meer uit dit spel gehaald kan worden. Voor de wielerfans met een console is dit echter een prachtige kans om in de huid te kruipen van een ploegleider, met als doel je team naar de legendarische gele trui te leiden.
Gamestudio: Cyanide Studios
Ontwikkelaar: Focus Home Interactive
Platformen: PS4, Xbox One
Releasedatum: 16 juni 2016
- Italvega review: Life is all about the Ride - 14/02/2019
- Italvega: Italiaanse glorie met een Nederlands tintje - 25/11/2018
- The Ride 2018: #therideofmylife deel 2 - 27/06/2018
Zo zonde dat deze game in niets kan tippen aan Pro Cycling Manager voor de PC, terwijl het beide van Cyanide is. Om de pcgame te kunnen spelen moet je een buitengewoon sterke PC hebben :(