Daar liep hij, in San Sebastian. Hij schudde nog wat handen, toonde zijn gouden fiets en stapte toen op het vliegtuig naar Monaco of Astana. Het zat er nu echt op.
Vraagt iemand je waarom je zo verslingerd kunt raken aan de koers? Dan volstaat maar een antwoord: Aleksandr
Met mijn ziel onder de arm ijsbeer ik door de huiskamer. Er is zoveel leegte dat ik me een beetje triest voel. Wat deed ik ook alweer op zondagavonden voordat de Tour begon? Ik kan het niet meer bedenken.
Het was een prachtige Tour, met verrassende wendingen. Kopmannen die letterlijk uit de wedstrijd vielen. Contador die voor het eerst in jaren
Vinokourov staat tegen een boom geleund. Zijn gespierde benen kunnen hem niet meer dragen. Ploegmaats stappen een voor een over de vangrail om hun kopman uit het dal te trekken, want een wielrenner hoort op een fiets te zitten, en niet tegen een boom te leunen. Een van Vino’s ploegmaats heeft zijn fiets alweer naar boven gebracht, die staat gereed.