Anonimiteit. Dat is waar Tom Boonen vooral naar verlangde toen hij begin april, na een vijftienjarig profbestaan, zijn carrière in Roubaix afsloot. En kijk eens, nu pas twee maanden verder, wie denkt er nog aan Tom Boonen?
Ja oké, Michel Wuyts natuurlijk, maar hier in Nederland denken we alleen nog maar aan die andere Tom. En zolang Van Avermaet, De
“Ik was goedgelovig, naïef, braaf, een zacht eitje.” Freddy Maertens is hard voor zichzelf op het einde van zijn biografie. Hij doet de uitspraak in de context van zijn financiële problemen. Maertens rust niet op zijn lauweren in een dikke villa, maar woont in een rijtjeshuis en geeft rondleidingen in het Centrum Ronde van Vlaanderen. Die geldproblematiek is een onderwerp
Hoe moet het zijn als je de beste ter wereld bent? Word je dan arrogant? Zelfverzekerd? Blijf je met beide benen op de grond? Wanneer Johan Cruijff wordt bewierookt, trekt hij zijn vaste maar-dat-is-logisch-hoofd. Bij Eddy Merckx is het anders. Ook al is ‘de Kannibaal’ veel meer onbetwist de beste ooit (al durven enkele Italiaanse Coppi-liefhebbers dat gerust te betwijfelen),
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: toen ik Jean uit had, was ik in tranen. Die waren zo rond pagina 215 verschenen en op pagina 230 – da’s dus de laatste pagina – liepen ze nog altijd over m’n wangen. Niet iets wat