De KNWU heeft het niet makkelijk dit jaar. Ze hebben een luxeprobleem, maar desalniettemin een probleem. Voor de Olympische Spelen kunnen er in principe slechts drie baansprinters naar de Spelen. Voor Nederland zijn dat logischerwijs de drie mannen van de teamsprint die woensdag twee keer tot een wereldrecord kwamen: Roy van den
Hennie Kuiper. Monique Knol. Natuurlijk, de Nederlandse honderd kilometer-ploeg met onder anderen Joop Zoetemelk in 1968. Vier jaar eerder het kwartet met Gerben Karstens er bij, ook op die 100 kilometer ploegentijdrit. Een aantal vooroorlogse baanrenners niet te vergeten. En nu? Nu hij! Léon van Bon weet het zeker. Hij is de volgende Nederlander die Olympisch goud wint op een
De Olympische wegrit voor mannen was als een uitzonderlijke proeftuin vol lekkernijen en een enkele verboden vrucht. Kleine landenploegen in een wedstrijd zonder oortjes. Een half peloton aanvallers nam het op tegen een half peloton massasprintverdedigers, zonder dat er ook maar één ploegleiderswagen of ardoisier
‘Op dit kampioenschap komen de klassiekermannen naar voren.’ ‘Een parkoers voor de pure klimmers.’
‘Hier gaan ze de sprinters niet losrijden.’
Nooit spreken de kenners elkaar méér tegen dan voorafgaand aan een kampioenschap. Zelfs nadat coureurs de omloop zijn wezen verkennen, kramen ze tegenstrijdige taal uit. Schitterend, natuurlijk. Ik kan
Diederik van Zessen (24) is radiomaker bij Kink FM en freelance schrijvend journalist. Toen hij in 2008 tijdens de Olympische Spelen in Beijing werkte, stuitte hij bij toeval op een wielerverhaal dat hij nog nooit eerder publiceerde…
De Olympische Spelen van 1972 in München staan bij de meeste mensen vooral in het geheugen gegrift vanwege de angstaanjagende gijzelingen die ze bruut