Nijmegen, 21 mei 2024. Vanaf het puntje van de bank kijk ik geconcentreerd naar de tv. Op het scherm bollen teleurgestelde klassementsmannen en verslagen vluchters om beurten over de meet. De roze veelvraat Tadej Pogačar is al een tijdje binnen, maar dat doet er voor mij niet toe. Ik kijk naar de renners daarachter en probeer ze aan de hand
Met gebalde vuist schreeuwde Tadej Pogačar iets in de camera. Hij keek nog eens achterom en zag niks. Geen Roglič, geen Vlasov, geen Bagioli en zelfs en geen broertjes Yates. Op de top van de Passo di Ganda had hij zijn belagers achter zich gelaten, de kramp verbeten en een niet meer in te halen voorsprong opgebouwd. Met een grote
Als we met ons natte zeem op een terrasstoel ploffen, zijn de andere terrasgangers nog amper van de schrik bekomen. Ze zagen zojuist hoe drie wielrenners voorzichtig hun fiets tegen een muurtje zetten en op schoenplaatjes naar een tafeltje schuifelden. Hoe het zweet langs hun magere lijven liep en hoe de kaalgeschoren benen glommen in de zon. En in het
Nu er nabij Nederland een hogedrukgebied ligt dat bijna net zo’n lang leven beschoren lijkt te zijn als de gemiddelde vluchtpoging van Chris Froome op een berg met onverharde stroken, kan zelfs de meest verstokte fiets-in-de-schuur-laten-staan-wielrenner er niet meer omheen: er moet gefietst worden. En daarom komen mij de laatste weken steeds meer wielrenners tegemoet. Steeds vaker word ik op
Wat duurde het wachten weer lang, maar wat is het tegelijkertijd snel voorbij gegaan. De reden dat het zo snel voorbij leek te gaan is dat het zwarte gat 2017-2018 het mooiste zwarte gat sinds jaren was. Sterker nog, het mooiste zwarte gat ooit.
Voorgaande jaren keek ik reikhalzend uit naar de start van een nieuw wielerseizoen. Nu is het verlangen
Er had zich vandaag bijna een ramp voorgedaan, maar door een MacGyveriaans inzicht kwam het allemaal goed.
Ik had net hardglopen en pufte wat uit op de bank. Tijdens het hardlopen was er een hagelbui op m’n dak gevallen (ik overweeg nu ook tijdens het hardlopen een helm te gaan dragen), dus ik was nat en wilde zo snel mogelijk onder