Dario Pieri

Dario Pieri

Dario Pieri (1 september 1975)

In 2000 wordt Dario Pieri in het spoor van de ontsnapte Andrei Tchmil en een tv-motard tweede in de Ronde van Vlaanderen. Twee jaar later verrast hij Jo Planckaert in een spurt met twee in de E3 Prijs in Harelbeke. Omdat zijn ploeg Alessio geen wildcard krijgt van de organisatie, start Dario Pieri een week later niet in de Ronde van Vlaanderen.

Woedend vertikt hij te kijken.

Het jaar daarop staat de onverschrokken Italiaan wel aan de start in Brugge. Omdat hij te hard met zijn krachten woekert – het debuteren, de overmoed – schiet hij tekort in de finale. Maar de koers van Pieri is niet De Ronde (“de muri zijn te steil”), neen, dat is Parijs-Roubaix.

De Hel van het Noorden, 2003. Pieri, op pad met de Russische locomotief Vjatsjeslav Ekimov,  lijkt op weg naar de triomf van zijn leven. Maar dat is zonder de dekselse Peter van Petegem gerekend. De Zwarte van Brakel kent een nooit gezien exploot op de Carrefour de l’Arbre, haalt het tweetal in en spurt hen dartel uit het wiel op de piste.

Na afloop vervloekt Dario de goden.

Dan is er die andere Dario. Dikke Dario. Net zoals Jan Ullrich heeft Pieri de gewoonte op te zwellen in het vierde jaargetijde – tot vijftien, zelfs twintig kilo boven wedstrijdgewicht. Enkele winters doorstaat Pieri de weightwatchers met succes, maar in het voorjaar van 2004 is het op.

Saeco zet Pieri aan de deur wegens gewichtsproblemen – “de schuld van een levensgevaarlijk gezwel op het zitvlak”, aldus hijzelf. De Toscaan krijgt een tweede kans bij Lampre en een derde bij LPR. Wanneer ook daar zijn fietsbanden keer op keer springen, is de buffel nergens meer welkom. 

Dario Pieri als karabijnschieter

Dario Pieri als karabijnschieter

Wat zou Pieri nu doen, vraag ik me af. Hoewel hij al eeuwen uit het wielerpeloton lijkt verdwenen, is Pieri nog altijd maar 35. (In een interview uit 2003 lees ik “Ik weet nu dat ik mijn koers gevonden heb. Tot mijn 37ste blijf ik knokken om deze Parijs-Roubaix minstens één keer op mijn erelijst te krijgen.”)

Op enkele Italiaanse wielerfora gonst het gerucht dat de Toscaan heden ten dage ramen installeert. Een andere wielerfan meldt dat Dario thans tuiniert. 

Vast staat: de Toscaan doet nog steeds aan sport. Op een foto uit 2008 glundert Pieri op het hoogste schavotje als winnaar van de Granditalia Perazzi di Sporting, een amateur-wedstrijd voor karabijnschieters. Hij lijkt gelukkig.

Ken Lambeets
Laatste berichten van Ken Lambeets (alles zien)