Foto dpa picture alliance / Alamy Stock Photo
Verjaardagskalender: 3 januari: Alessandro Petacchi (1974)
Leuke vraag voor een toekomstig NK Wielerquiz: welke drie renners slaagden er in om in één kalenderjaar een etappe te winnen in alle drie de grote rondes? Als je nu aan voor de hand liggende namen als Eddy Merckx, Bernard Hinault en Mark Cavendish denkt, zal de Maarten-van-Rossem-van-dienst direct meewarig het hoofd beginnen te schudden en wat afkeurende woorden brommen. Het roemruchte trio dat deze unieke prestatie leverde bestaat uit renners die vermoedelijk niet bij iedereen direct komen opborrelen. Het juiste antwoord? Miguel Poblet (in 1956), Pierino Baffi (in 1958) en… Alessandro Petacchi. Die laatste voegde zich in 2003 bij Poblet en Baffi en pakte dat jaar wel heel onbescheiden uit.
In dienst van Fassa Bortolo schreef hij eerst liefst zes Giro-etappes op zijn naam, sloeg vervolgens viermaal toe in de Tour en griste als een hongerige wolf ook nog vier Vuelta-ritten mee. Een jaar later probeerde De Speer Van La Spezia dat huzarenstukje nog eens dunnetjes over te doen door opnieuw alle drie de grote ronden op zijn wedstrijdprogramma te zetten. De Giro verliep ‘crescendo’. Zette Petacchi in 2003 zes keer zijn turbodijen met succes aan het werk in de finale van een vlakke rit, nu domineerde hij liefst negen massasprints. In de Tour sloeg echter niet Petacchi toe, maar het noodlot. In de eerste massale aankomsten zat de geblokte Italiaan er, ondanks sterk voorbereidend werk van ploeggenoten Marco Velo en Fabian Cancellara, niet bijster goed bij in de laatste honderden meters en moest hij zijn meerdere erkennen in enkele collega’s. Terwijl Robbie McEwen, Thor Hushovd, Jean-Patrick Nazon en Jaan Kirsipuu over de krachtigste sprintersbenen leken te beschikken, schoot Petacchi zichtbaar te kort. Met de grootste moeite kon hij een top 10-klassering afdwingen.
Vormgebrek en tegenslag gaan in de koers nog wel eens hand-in-hand. Een renner in bloedvorm ontspringt het bal der valpartijen, terwijl een vormcrisis nog wel eens bijdraagt aan een hardhandige kennismaking met het asfalt. Halverwege de vijfde Touretappe kon Petacchi een valpartij, middenin het peloton, niet ontwijken en klapte tegen de grond. Hij zou zijn weg vervolgen en zelfs nog terugkeren in het peloton, maar de Italiaan was dusdanig gehavend dat hij een dag later niet meer zou starten. Liever herstellen om, voor zo ver mogelijk, fris naar de Vuelta af te reizen dan zijn van pijn verwrongen lijf verder uitpersen. Een uitgeruste Petacchi zou amper twee maanden later in Spanje zijn honger naar succes al weer helemaal hebben hervonden. Viermaal sloeg de spurtbom genadeloos toe. In zowel 2010 als 2011 startte De Speer opnieuw in alle drie de grote rondes in hetzelfde jaar, maar ondanks dat Petacchi’s zegeteller verder opliep, zou hij er niet meer in slagen om zijn kunstje uit 2003 te herhalen.