Het was heel knap hoe Philippe Gilbert tijdens de laatste beklimming van de Cauberg op zijn pedalen stond en iedereen uit het wiel reed, maar voor mij draaide het afgelopen WK in Limburg om zitten. In een toren, en in zwartleren fauteuils.

Eerst de toren. Daar zat onze bondscoach in. Leo van Vliet had door dat je zonder oortjes toch niets in de melk te brokkelen hebt als ploegleider, en nam dus zijn intrek in een lief, klein torentje bovenop de Cauberg. Lekker de hele middag met de beentjes op tafel naar de tv koekeloeren in plaats van je misselijk draaien en keren achter het stuur van zo’n inferieure Skoda. Dat had Leo goed bekeken.

Als het even saai dreigde te worden, kon hij zappen naar SBS6, waar zondagmiddag ongetwijfeld een plotloze B-film met veel pistolen en helikopters uitgezonden werd. Of beter nog: twee tarotkaart leggende vrouwen die tegen een paar euro per minuut je toekomst konden voorspellen. Misschien belde Leo zelfs wel even, om te vragen of de eerste Nederlandse wereldkampioen sinds Joop ook tot de mogelijkheden behoorde die middag.

Nee, nu overdrijf ik. Leo doet een hoop rare dingen, maar tarotkaarten gaan hem vermoedelijk ook te ver. We zagen op de veelbesproken matrixborden langs het parcours ook nooit een tekst van Leo langskomen met de volgende boodschap: ‘Tarotdame trekt Hogepriesteres, een Magiër en twee zevens in de soort Zwaarden, dus demarreren op 17,9 kilometer van de finish. Groetjes Leo!’ Dus nee, geen tarotkaarten. Maar we moeten niet gek opkijken als Leo van Vliet volgend jaar bij het WK in Florence de hele middag driftig op een fluitje zit te blazen in een badmeesterstoel.

Dan de zwartleren fauteuils. Ik bedoel daarmee natuurlijk de drie hotseats waarin gedurende het WK tijdrijden de op dat moment drie snelste tijdrijd(st)ers geacht werden plaats te nemen. De organisatie in Limburg had gekozen voor drie zwarte quasi-designstoelen, die je voor een paar tientjes op kunt halen bij die ene geelblauwe meubelboer. Het was geen gezicht.

Maar buiten dat; wie heeft ooit bedacht dat renners vlak na zich tot kotsen toe leeg te hebben gereden in een stoel moeten zitten? De hele middag, in de kou, als je een beetje pech hebt. De onbekende Kazak Dmitry Gruzdev was zo’n lot beschoren in Limburg. Af en toe zwaaide hij maar eens in de camera. Vlak voordat de medailles echt werden verdeeld, kegelden Tony Martin & co hem uit z’n stoel. Na een lange middag zitten werd hij uiteindelijk zesde.

Ik had Dmitry Gruzdev alleen al vanwege dat zitten een medaille gegund. En een mooiere stoel. Zo’n Engelse, met een goed glas cognac en een sigaar op een tafeltje ernaast. Of misschien wel een pijp. Maar daarvoor is het wachten tot Leo van Vliet belast wordt met de organisatie van het WK.           

Andre van den Ende
Laatste berichten van Andre van den Ende (alles zien)