Wout, onthoud: 07-07. Etappe 7.
199 kilometer van Tomblaine naar La Planche des Belles Filles. Een onbekende finishplaats, vernoemd naar een legende uit de vijftiende eeuw: jonge vrouwen uit de vallei vluchtten voor woeste Vikingen. Hun vlucht bracht ze tot boven op de berg. Bang om misbruikt of vermoord te worden, springen ze er vanaf.

 

De Tour is in de Vogezen, waar nevel tussen donkere naaldbomen hangt en het majestueuze Auerhoen rondscharrelt. Hou rekening met regen. In de Vogezen regent het altijd. La Planche is eigenlijk geen Tour de France. Het is er smal, bochtig, steil. Een spektakelstuk als in Italië of Spanje. Wie niet bij de eerste twintig de smalle klim opdraait, hoeft niet van Belles Filles te dromen. Weet dat het wringen wordt, Wout!

Hoe het zal gaan?
Natuurlijk doet Johnny niet rustig aan. De Grosse Pierre, de eerste col van de dag, betekent immers bergpunten op het buitenblad en een simpele afdaling. De bonkige werkvoorbereiders van Sky en BMC zullen wel op kop van het peloton gaan sleuren om hem terug te halen vóór Plancher Les Mines. Blijf dan rustig achter de rug van Ruijgh. Spaar alles voor het eindschot.

De slotklim is kort. Vijf kilometer. De eerste is ’t steilst met een piek van 13 procent. Daarna blijft het even slopend als constant rond negen procent stijgen. De bochten zijn krap, Wout, en de binnenkant soms steil.
Nooit eerder streek een Tourpodium neer op dit geasfalteerde adelaarsnest waar ieder jaar in juni de cyclosportieve tourtocht Les Trois Ballons eindigt. Opeens is daar de finish, maar pas net ná dit plateau! Onze verkenner sprak van een vers gesmeerde asfaltloper over een paar honderd meter vanaf dit korte vlakke stuk. Er zit venijn: een kort stukje aan twintig procent. Je naam staat er op geschreven.

Les Belles Filles. Ik heb ze er niet gezien. Maar ze staan er, Wout, die mooie meisjes. In roodgestippelde jurkjes. De bolletjestrui is immers bonusprijs op deze eerste categorie 1.
Joaquim Rodriguez rijdt niet, Valverde wel. En Evans. Je kunt ze kloppen in de sprint. Allemaal. En anders: volg de Filles, Wout, vlucht naar voren en versla de Vikingen.

De laatste Nederlandse etappeoverwinning in de Tour was in de Vogezen. De eerstvolgende ook? Het zal mooi klinken op een krakende Radio Tour de France: “Wout wint! Poels pakt La Planche!”

Met dank aan: Pieter Evelein, Sander van Voorn, CyclingtheAlps.com

[print_link]
Martijn Sargentini