Trillend op mijn benen sta ik bij de ingang van de Groenoordhallen, als een renner in C&A-trainingspak naar buiten komt. Vriendelijk lachend kijkt hij me aan. Een fan, die misschien een handtekening wil, geen probleem. Maar ik kan geen woord uitbrengen. Kleine renner, krulletjes, oud-Tourwinnaar. Maar hoe het hij ook alweer?
Het is 27 juni 1978. Over een paar dagen start
Woensdag 9 juli barst de hel los in de Tour. In het decor van Parijs-Roubaix wacht het peloton in de laatste 69 kilometer negen kasseistroken, goed voor 15,4 kilometer stuiterwerk.
Kasseien in de Tour – we weten wat dat betekent. Ik denk niet het eerst terug aan de rit van 2010,
opknappen Carrefour de L’Arbre – foto François Doulcier
Parijs-Roubaix, dat is koersen over prehistorische landbouwweggetjes waar alleen nog boeren in een stoere tractor zich durven te vertonen. Weggetjes waar slechts renners van het type Flandrien zich staande weet te houden, al rijden ze er