Bavel, zondag 21 mei 1989. Als een zwerm bijen rond een kleurrijke bloem, behendig langs elkaar heen laverend terwijl een zacht voorjaarsbriesje haar best doet de tengere vleugels en lijfjes uit balans te brengen, zo verdringt een groepje journalisten zich op een aangename lenteavond in Noord-Brabant rond een, in een minstens net zo fleurig tricot gehulde, renner. Het shirt van
Vincenzo Torriani kan zijn oren niet geloven. Gedurende een fractie van een seconde schiet de mogelijkheid dat hij in de maling wordt genomen door het hoofd van de directeur van de Giro d’Italia. Tegen beter weten in. Daarvoor kent de 62-jarige Milanees de bron van het gerucht, dat zich als een lopend vuurtje door het peloton verspreidt, te goed. Davide
‘To catch the last hare, the pack gives chase. Now the wolves work as a team. The lead wolves keep up the pace as the gap between them and the lonely hare vanishes rapidly. When the prey comes in sight, finally, the leader of the pack takes over the chase, in order to catch the hopeless hare and devour the
Gezellig keuvelend fietsen twee dames een tiental meters voor me uit. Hun gezichten kan ik als vanzelfsprekend niet zien, maar hun kapsels – de één een askleurige vlecht, de ander wat in de volksmond ‘kort pittig’ wordt genoemd en met een iets te nadrukkelijk aanwezig kunstmatig kleurtje – verraden dat ze welhaast zeker van middelbare leeftijd zijn. Het aangename zomerbriesje,
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, zal per renner verschillen. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even
Het is de tijd van de Vuelta a España. Normaal een tijd waarin de wielerkoorts bij mij naar een kookpunt stijgt. Ik merk er nu echter niks van, het doet me niet veel. Wat is er aan de hand?
Mij lijkt dat de Vuelta in hetzelfde bedje ziek is als die twee andere Grote Rondes. Teveel voorspelbaarheid, teveel saaiheid. Meest uitgesproken