Vandaag wordt hij 44 jaar. Ja, en hij fiets dus nog steeds. Niet meer in de Worldtour maar bij het kleine Airgas. Ik heb het over Chris Horner, dat vriendelijk maar ook ietwat sullig ogende mannetje dat het op de fiets de laatste jaren niet slecht doet. Wat heet: in 2013 rijdt hij naar de zege in de Vuelta!
Daarna wordt er lacherig gedaan over de man met de bijnaam ‘The Smiler’. Beschuldigend ook. Want hé, een 41-jarige die een grote ronde wint, dat kan toch helemaal niet?
In Wieler Revue komt de zelfbenoemd pseudowetenschapper Antoine Vayer in het najaar met de bewering dat er bij Horner sprake is van ongeloofwaardig hoge (toename van) wattages. ‘Overigens zouden zijn wattages voor een jonge renner al zeer verdacht zijn. Horner is dus dubbel verdacht,’ stelt Vayer. En Horner zelf? Die baalt van de sceptici.
Chris Horner, Amerikaan geboren in Japan, laat zich in zijn in inmiddels twee decennia durende profcarrière de ene keer inhuren door Europese ploegen en dan weer door Amerikanen (waaronder die van Mercury, zie foto). Tot 2005 wint hij weldegelijk wedstrijden maar dat is in het Amerikaanse, en dus nauwelijks zichtbaar voor het West-Europese wielerpubliek.
Dan volgen ploegen als Davitamon-Lotto, Astana en Radioshack als werkgever en diverse ereplaatsen en zeges in onder andere Baskenland, Romandië en de Tour.
In 2008 geen Tour voor Horner. Zijn team Astana is te (doping)besmet voor deelname, meent de organisatie. Directe dopingbeschuldigingen richting de Amerikaan zijn er overigens niet. Horner vindt die zomer een alternatief in de Cascade Cycling Classic, die hij dienst van kopman Levi Leipheimer rijdt.
Als in rit 5 zijn werk er op zit, komt Horner in de gelegenheid om in de huid van de barmhartige Samaritaan te kruipen. Twee omhoog lopende kilometers vóór de finish is daar Billy Demong. Hij is gevallen en zowel hijzelf als zijn fiets zijn beschadigd.
Of het in Amerika mag van de regels weet ik niet, maar Horner besluit zijn collega van een andere een lift aan te bieden. Het resultaat is dat Demong op het zadel van Horners fiets gaat zitten met zijn eigen fiets op z’n schouder. En Horner zelf mag de laatste twee kilometer staand op de pedalen afleggen…
Is het barmhartigheid, een geintje of een manier om in de publiciteit te komen? Ik weet het ik niet maar dat laatste lukt. Fotograaf en schrijver Heidi Swift is ter plaatse en raakt onder de indruk van Chris Horner. ‘The people’s pro’ is hij in de ogen van de auteur. ‘Horner is known for his good nature, easy manner and rock-solid work ethic’.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie