Dertien jampotdeksels met erop de portretten van renners uit de befaamde Raleigh-ploeg. Wow, die wil ik hebben. Die ga ik verzamelen, zou ik in 1981 gedacht kunnen hebben. Maar eerlijk gezegd herinner ik mij de deksels (van jam-merk Hero?) niet van toen. Of niet echt.

Gelukkig heb ik die verzamelblackout een paar jaar geleden kunnen herstellen  en kon ik de complete set deksels van iemand overnemen. Deksels met daarop kleppers als Zoetemelk, Knetemann, Raas, Lubberding, Oosterbosch en Van der Velde. Wat een deksels. Wat een ploeg!

Genoemd zestal wordt aangevuld met Maas, Priem, Pronk, Van Vliet, Wijnands, Peeters en Wesemael; ook niet de minsten uit de T.I. Raleigh Creda-ploeg van dat jaar. Dertien renners dus, maar dat jaar staan er in totaal zeventien onder contract. Deksels van die andere vier bestaan niet, is mij meerdere malen verteld. Maar waarom ontbreekt juist dit viertal, vraagt de verzamelautist in mij zich af.

Oké, Jacques Hanegraaf en Urs Freuler zijn te verklaren.  Eerstgenoemde is in de eerste maanden van 1981 nog te jong om prof te (mogen) worden en Freuler rijdt slechts twee weken in het rood-geel-zwart van de ploeg-Post; tijdens de Tour de France vervangt hij de niet beschikbare sprinters Raas en Van Vliet.

Het waarom van het ontbreken van ‘Deksel Frank Hoste’ is lastiger te achterhalen, maar wel verklaarbaar: hij ontbreekt op de ploegfoto van dat jaar. Is hij verhinderd? Of op dat moment nog niet onder contract? ’t Is mij onbekend, maar zeker is dat er van Hoste op dat moment geen foto gemaakt kan worden.

Blijft over Aad van den Hoek. Breed lachend op de ploegfoto maar waarschijnlijk als zo’n boer met kiespijn. Want een jampotdeksel zit er voor hem niet in. Waarom? Is hij familie van een concurrerende jamfabriek? Gaan jampotten bij de groothandel misschien per dertien, of het veelvoud ervan? Ik weet het niet. Met de persoon in kwestie kan het toch niet te maken hebben? De sympathieke Van den Hoek is nota bene – vanaf 1974 – de renner die het langst van allemaal voor de Post-ploeg uitkomt.

Oké, Van den Hoek is geen veelwinnaar. De Acht van Chaam staat op zijn erelijst, net als ritjes in de Ronde van Nederland en de Ruta del Sol. En ook nog twee eindklassementen: die van de Ster der Beloften en de Zes van Rijn en Gouwe (het regelmatigheidsklassement van zes criteria die tijdens de Tour de France worden verreden). Van de Hoek kan ‘De Zes’ in 1979 winnen omdat hij wordt gepasseerd voor de Tourselectie, iets dat de hardrijder vaker overkomt.

Hard fietsen kan Van den Hoek als de beste. Bij de amateurs vertaalt zich dat nog weleens in eerste plaatsjes, maar tussen de (andere) grote profjongens van Raleigh verwordt  Van den Hoek tot knecht. Een zeer gewaardeerde knecht totdat hij eind 1982 van ploegleider Peter Post te horen krijgt dat hij kan opkrassen. Achtenhalf jaar trouwe dienst ten spijt.

Aad van den Hoek is ogenschijnlijk een wat verlegen type maar de interne problemen in de ploeg gaan hem zodanig aan het hart dat hij Peter Post confronteert met de onvrede die er onder de renners bestaat  over de manier waarop Post de scepter zwaait. Een splitsing van de ploeg zit er volgens Van den Hoek aan te komen. En Post zou moeten ingrijpen, vertelt hij zijn ploegleider.

Post grijpt inderdaad in maar doet dat door het contract van de in zijn ogen te kritische Van den Hoek niet te verlengen. En door hem een eigen jampotdeksel te onthouden? O nee, dat besluit viel een jaar eerder. Toch?

Weg is in elk geval bruggenbouwer Van den Hoek die gelijk krijgt maar feitelijk pas in 1983, het jaar dat hij zelf noodgedwongen naar het kleine ploegje Beckers Snacks is verkast. De bom barst: Jan Raas besluit een eigen ploeg te beginnen en neemt een aantal man mee. Lubberding en Oosterbosch blijven Post trouw, en Knetemann en Van der Velde kiezen geen partij en vertrekken naar het buitenland. Einde T.I.  Raleigh, ook als hoofdsponsor van de ploeg die verder gaat als Panasonic.

Einde ook van de carrière van Aad van den Hoek, die na een jaartje Beckers zijn fiets aan de wilgen hangt. Een bak levenservaring en een paar overwinningen rijker. Maar dus geen jampotdeksel…

P.S.  Als het Van den Hoek-deksel toch blijkt te bestaan, heb ik niks gezegd. Dertien potten jam voor degene die mij dan zo’n deksel bezorgt.

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)