Waar zijn Hollandse evenknie Zoetemelk zich jaar na jaar verbindt aan een ploeg die de Tour rijdt, tekent Lucien van Impe begin 1982 een contract bij Metauromobili, dat zo goed als zeker niet naar Frankrijk afreist.
De nummer twee van 1981 kan maar met moeite aan een ploeg komen en besluit uiteindelijk met de Italianen in zee te gaan. ‘Ik had nog wel contacten met een Franse ploeg maar daarover zou ik pas eind deze week uitsluitsel krijgen’, aldus de Belgische klimmer op 20 maart in Het Vrije Volk. Hij kan zich op dat moment nog niet voorstellen dat hij dat jaar voor het eerst in veertien jaar de Tour moet missen. Veertien jaar waarin hij vijfmaal bergkoning is en eenzelfde aantal keer bij de eerste drie eindigt, met zijn zege van 1976 als hoogtepunt.
Als er in zijn jaar zonder Tour over een contract voor het komende jaar wordt gepraat, weet Van Impe wel wat hij bij zijn bazen moet bedingen: in 1983 de Tour wél rijden. Metauromobili gaat akkoord en daar zullen ze geen spijt van krijgen. Van Impe wordt vierde, wint een rit en mag voor de zesde maal de bolletjestrui mee naar huis nemen. En dan zijn er ook nog de ritoverwinningen van Frits Pirard en Ricardo Magrini.
De ploeg zal de smaak te pakken hebben, denk je dan maar dat is niet het geval. Geen Tour voor Metauromobili in 1984, geen Tour voor Van Impe. Als de sponsor later dat jaar bekend maakt ermee te stoppen, kiest de Belg voor Santini, een Italiaanse broodheer die ingaat op Van Impes eis de Tour van 1985 te rijden. De dan 38-jarige renner weet echter niet meer te imponeren en eindigt de Tour die zijn laatste blijkt te zijn als 27-ste.
Zijn Italiaanse jaren zorgen er wel voor dat Van Impe vier keer de Giro rijdt (met tweemaal winst in het bergklassement). Dat doet tegenstrever Zoetemelk hem niet na, die stond immers geen enkele keer aan het vertrek van de Italiaanse ronde.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie