Het is Koers! krijgt recentelijk berichtjes uit Texas. Met het verzoek of we de inhoud daarvan aan onze lezers willen doorgeven. Dat doen we natuurlijk graag, al was het maar omdat de afzender nogal klaagt dat hij het ook niet makkelijk heeft tegenwoordig. En dat leek ons nog zacht uitgedrukt. Vandaar, elke dag Telex uit Texas, voor u vertaald door @Ponckster.

Zeg! Wie van jullie grapjassen vond het nodig mij een Phonak-shirtje te sturen vanochtend? Dat zijn geen geintjes hè? Ik neem elke dag – tussen het redden van de wereld door – de tijd om jullie te woord te staan en dan is dit mijn dank? Fraai hoor. En ik weet dat het één van jullie is, ik ben niet gek natuurlijk. Dudes! Gele truien opsturen is grappig, okay? Geintjes over die flapdrol van een Landis? Nooit.

BFF: George & Lance

Ja, ik weet ook wel dat ze vandaag naar La Toussuire rijden. Beste. Etappe. Ooit. Gierend van het lachen de hele middag zitten kijken toen in 2006. Johan had via via geregeld dat er niks in Freakboy z’n etenszakjes zou zitten hè. Hij had me nog speciaal gebeld: ‘Je móet vanmiddag kijken!’ Boy o boy, geen moment spijt van gehad. De moeder aller hongerkloppen. Je zag dat rare hoofd van ‘m eerst net zo rood worden als z’n haar, om vervolgens te veranderen in de kleur van bedorven witte bloedplaatjes. Tegen die tijd piste ik van pure vreugde in m’n broek. Dat was wel jammer trouwens, want de bank waar ik op zat had ik nog van George W gekregen. Omdat ik ‘m had leren fietsen het jaar ervoor.

Enfin, waar had ik het over? O ja, geen geintjes meer over die Mislukte Mennoniet dus. Duidelijk? Anders zoeken jullie maar iemand anders om je te vermaken. Die slaapverwekkende Gesink van jullie zit tegenwoordig toch de hele dag in de bus, dus die heeft tijd genoeg om jullie dood te vervelen met z’n saaie praatjes. Begrepen?

Dat dacht ik al.

Tot morgen vrienden.

Anne Spapens-Hamminga
Laatste berichten van Anne Spapens-Hamminga (alles zien)