Bernard Hinault - Gitane - 1981 wkDe Koppenberg? Nee, daar gaat de Gitane van Bernard Hinault niet aan beginnen. Zo’n hoop kasseien heeft niks met wielrennen te maken. Ik ben toch geen circusartiest, roept de Breton die elk jaar een dikke streep zet door de Ronde van Vlaanderen. Daar heeft hij geen bedenktijd voor nodig.

Parijs-Roubaix dan? Ook keitjes en dus Hinaults hobby niet. Een strontkoers is het. Maar ja, wel een belangrijke strontkoers. Een Franse strontkoers! Eentje die op de ruime erelijst van de Franse veelwinnaar niet mag ontbreken.

Nou, dan rijd ik ‘m toch een keer, om ‘m meteen te winnen…

Zo gezegd, zo gedaan. In 1981 is Hinault een van de koplopers die op de wielerbaan van Roubaix voor de winst gaat sprinten. Een van z’n concurrenten is mister Parijs-Roubaix Roger de Vlaeminck maar daar maalt Hinault niet om. Oké, de Das is geen topsprinter maar als het écht ergens om gaat, is hij door weinigen te kloppen. Niet zo raar dus dat hij op 12 april 1981 als eerste over de streep gaat.

Een mooi verhaal is geboren: je scheldt een klassieker verrot om ‘m vervolgens één keer te rijden en meteen te winnen.

Als ik – een jaar of wat geleden – een Parijs-Roubaixfoto zie die uit 1982 zou moeten zijn maar mét Hinault erop, geloof ik het dus niet. Die combinatie kan niet. Is absoluut onmogelijk.

Zal wel een ander jaar zijn, een andere koers of een andere renner van Renault-Gitane…

Ik weet niet meer of Smeets, Jean Nelissen, Mark Vanlombeek of Ducrot mij het één-keer-rijden-meteen-winnen-verhaal had ingeprent maar ik geloofde er heilig in.

Maar ja, het is een verhaal dat niet waar blijkt te zijn. Verre van zelfs.

Bernard Hinault rijdt in 1978 zowel de Ronde van Vlaanderen (wordt elfde) als zijn eerste Parijs-Roubaix (dertiende). In 1979 doet hij het in Roubaix twee plaatsen beter om een jaar later net het podium te missen: vierde. En in 1982 doet de winnaar van het jaar ervoor dus doodleuk weer mee.

Foto’s liegen niet.

Jos van Nierop
Laatste berichten van Jos van Nierop (alles zien)