José! Een ode!
Hij heeft zich herpakt.
Wie? José!
Ik verklaar me nader.
Een tijdje geleden begon ik hem een zeur te vinden. Hij had wel altijd iets op iemand aan te merken. Misschien was het maar een indruk, ik weet het niet, maar ik vond het toch maar zo.
Ik heb het over José De Cauwer, de sidekick van Michel Wuyts tijdens de Tour.
Maar dit jaar was hij in volle glorie terug. Hij schitterde elke namiddag, een hele rit lang. Hij geeft commentaar, duidt, legt de strategie uit, ziet lijnen die wij niet zien, weet alles over iedere renner. En hij kent de interne keuken als geen ander (moet je eens op letten: als Michel het over doping probeert te hebben, dan zwijgt José meestal).
Wat er dit jaar nog nauwelijks bij was: de tenenkrullende kwinkslagen, als – sorry – twee oude wijven onder mekaar. Ze deden het dit jaar niet, José en Michel.
Neen: José was in grote doen. En nu ik het zo schrijf: Michel Wuyts lijkt me méér de sidekick van José geworden. De helper is kopman geworden.
En helper was José, ook als renner. Hij was de luxehelper – zoals dat toen heette – van Hennie Kuiper, in dat superteam van Ti-Raleigh, voordien ook bij Frisol. Hij zat vaak in de winnende ploeg in de ploegentijdritten.
En hij won de eerste rit van de Vuelta in 1976. Hij droeg daarna drie dagen de leiderstrui. Het was José’s hoogtepunt. Vijf keer reed hij de Tour (tussen 1975 en 1979), vijf keer haalde hij Parijs.
Maar zijn grote successen kende hij als coach: eerst van Greg Lemond toen hij 1989 de Tour won, later in 2005 als bondscoach van België met Tom Boonen in Madrid als wereldkampioen.
Daarna raakte hij weg uit de echte buik van het peloton, het moet niet allemaal koosjer gelopen zijn. Toen hij ook toegaf dat zijn brievenbus als doorgeefluik voor amfetamines had gediend, was er blijkbaar toch echt iets gebroken.
Hij werd co-commentator bij alle grote koersen, bij de VRT.
En in de Tour van 2014 was hij gewoon top.
Vind ik.
- Het is stil in Wetteren - 27/03/2018
- Ze zijn daar! - 23/02/2017
- Lucien: Aux Champs-Elysées! - 18/07/2016
Punt aan de lijn. Helemaal mee eens.
Absoluut, absoluut, absoluut.
Woon in Nederlands Limburg en als er een koers is kijk ik altijd BRT.
Die hebben tenminste kennis van zaken.
Daar kunnen die twee duimzuigers van NED 1 niet aan tippen.
Michel en José waren allebei weer geweldig: een gouden duo.
Michel gaf een prachtige toeristische rondleiding door Frankrijk – helaas was hij in Engeland niet van de partij-, hij weet van de hoed en de rand, moet zich maandenlang intensief op de niet wieler-aspecten van de Ronde voorbereid hebben.
Maar ook het metier zelf – uitslagen, achtergronden, informatie van binnenuit – Michel heeft het op zijn harde schijf staan en weet het op passende momenten te bezigen. Encyclopedisch in zijn kennis van zaken en ook zeer humoristisch in hoe hij het brengt. Hij voelt spanning in de koers perfect aan en zijn enthousiasme werkt dan aanstekelijk. Een prettig persoon en een groots wielerjournalist.
En als Nibali de ideale schoonzoon is, dan is José toch zeker de ideale schoonvader. Mild, respectvol en toch eerlijk over teleurstellende renners – JvdB bijvoorbeeld -, bij het vertellen van anekdotes precies en grappig. Niet oubollig als het om de oude doos gaat, maar informatief en vermakelijk. Laat zich door Michel in de rede vallen zonder een krimp te geven, is geen prima donna in die zin, zijn bescheidenheid siert hem. En wat Filip ook al schrijft: hij ziet dingen veel sneller dan de doorsnee thuiskijker, hij leest de koers uitstekend. Heeft niet net als zijn Hollandse evenknie Ducrot elke dag opnieuw vreemde termen als sjas patat nodig om zijn expertise te onderstrepen.
Koosjer in het verleden of ook niet: is een randkwestie, over een ieder van enige faam in het verleden wordt gespeculeerd, wat doet het er toe: in ’s mans aderen stroomt wielerbloed.
Wielerbloed: Herbert heeft dat helaas niet. Was renner van het type stoempen op de grote molen, schaatste ook op die oermens-manier en lijkt nog steeds te geloven dat degene die het hardst kan trappen wel zal winnen. Niet alleen komt er behoorlijk wat flauwekul uit deze mens, ook zit hij er opvallend vaak naast: quote hij weer de verkeerde rennersnaam, snapt hij het ploegenspel weer eens niet… Zelfs zijn maatje Maarten verliest soms zijn geduld. En dan zit je dus naar gebekvecht te luisteren… Ik denk dan: ga toch het schaatsen van commentaar voorzien, telkens hetzelfde rondje en alleen rondetijden om aan te refereren past beter bij jouw talenten.
Alleen het Duitse Eurosport met Klaus Angermann waar ik zo’n tien jaar geleden noodgedwongen naar moest luisteren om toch nog iets van de Ronde mee te krijgen was slechter dan de NOS nu, Klaus vergat vaak de etappewinnaar te noemen, als dit geen Duitser was.
Ook het volpraten van wat saaiere koersuren: ik erger me groen en geel aan met name Dijkstra, terwijl de Vlaamse collega’s ook dan onderhoudend zijn en veel dieper in het wereldje lijken te zitten, ze weten meer en houden het langer vol om boeiend te blijven. Ze kunnen zelfs mooi zwijgen.
Nog een dikke drie weken en Spanje komt eraan: Michel geeft sowieso acte de présence.
En hopelijk mag José dan ook weer mee.
Michel gaf een prachtige toeristische rondleiding door Frankrijk
moet zich maandenlang intensief op de niet wieler-aspecten van de Ronde voorbereid hebben.
Alle toeristische info van alle POI ( points of intrest) kun je gewoon op de officiële TdF site vinden.
Hij was ziek tijdens Engeland.
Verder ben ik het helemaal met je eens. Mooi stuk en terecht Hulde voor José. Zijn gevatte humor, heerlijk.
Ja ook ik kijk hier in Spanje speciaal naar de BRT voor José de Cauwer ( spreek uit: Djjosee)
Helaas lopen de streams online van de BRT en TVE niet gelijk dus praten ze er altijd iets achteraan, maar dat neem ik voor lief. De TVE stream krijg ik zowat in HD maar de HOLA plugin laat kennlijk de BRT mondjemaat door op een lage resolutie.
Vooral de subtiele stiltes die hij laat vallen als hij iets ironsich gaat zeggen vind ik subliem.
Beiden zijn ze de moeite waard om voor te gaan zitten.