Je mag hem alles vragen, die Joris Nieuwenhuis. Of hij Corona heeft? (“testuitslag: negatief”) Of hij koersdirecteur Prudhomme alweer gezien heeft? (“is die alweer terug in koers dan?”) Of hij op gewicht is gebleven? (“ja, stabiel, ben nog steeds 72 kilogram”). Hoeveel hij geslapen heeft? (“Op de rustdag geen wekker gezet en werd na 8 uur wakker”). Of hij nog gefietst had op de rustdag? (“de fiets kreeg extra rust”). Of het chillen wat gelukt was? (“ ’s middags nog 2 uur extra geslapen en eindelijk gitaar gespeeld”). Wat hij zoal op zijn gitaar speelde? (“eigen improvisaties, bluesy stuff geïnspireerd op Stevie Ray en Eric Clapton”). Of hij —iceman Wim Hof indachtig— nog een duik genomen heeft in een koude beek of bergmeer (“er zijn hier geen koude bergmeren”).
Of hij beseft dat Parijs weliswaar nog ver is maar toch ook steeds dichterbij komt? (”kijk niet verder dan de volgende dag, de rest hou ik buiten mijn cirkel van aandacht”).

Je mag hem alles vragen, die Joris Nieuwenhuis, maar vraag hem niet of hij deze tour al lek heeft gereden of materiaalpech heeft gehad. (“Daar doe ik écht geen uitspraken over: want dan gaat het fout!”).

Wielrenners, het blijven bijgelovige types.

Even afkloppen.

Volgende vraag graag.

Foto: Vincent Moes | Team Sunweb

Of hij de rustdag erg nodig had? (“Ja ik was moe, had vermoeide benen en voeten. Al zit het vooral ook wel tussen je oren. Je geeft er meer aan toe als je weet dat er een rustdag aankomt. Het is met een rustdag net als met een lange training. Train je 6 uur dan begin je het na 5 uur wel zat te worden. Train je 5 uur dan ben je er na 4 uur wel klaar mee!”).

Nog voor de start van etappe 16 werd er door het hele peloton al gefietst. Iedereen zat op de rollers. De self fulfilling prophecy van een snelle start. Het eerste uur ging dan ook volle bak. Vraag Joris niet hoe hard het ging. Er was geen tijd om de metertjes te aanschouwen. Het ging op en neer. Vraag Joris ook niet wie de beulen aan kop van het peloton waren. Het was te onrustig in het peloton om dat te checken. Was het vermoeidheid? Is de stress en de focus wat weg? Of dromen renners in de derde week over andere zaken? Zijn ze daarom minder alert? Er werden in elk geval veel meer stuurfoutjes gemaakt. Rare valpartijen op vreemde plekken. Het was opletten geblazen.

Team Sunweb had met Benoot, Roche en Pedersen volgens plan drie man in de ontsnapping. De opdracht werd voor de overige Sunwebrenners daarmee vrij eenvoudig: de tijdslimiet halen. Ploeggenoot Cees Bol dacht vandaag even dat hij plotsklaps goed kon klimmen toen hij in het groepje Egan Bernal bleek te zitten. Maar de geknakte Columbiaan kwam niet vooruit en was blij dat hij Sam Bennett kon bijhouden. Joris peddelde samen met Marc Hirschi naar de finish. Vlak voor de finish sprintte Joris zijn kamergenoot voorbij. Die probeerde hem met een onreglementaire greep naar de schouder nog te stoppen. Tevergeefs. Al met al een best saaie etappe die het van dit soort kleine details moet hebben.

Een lekker-niets-aan-de-hand-etappe. Prima dagje om naar J.J. Cale te luisteren. Als ze het Joris zouden vragen hadden ze bij de NOS vandaag ‘Call Me the breeze’ onder de etappebeelden gezet.

Met een cruisende Nieuwenhuis goed in beeld. Natuurlijk.

I got that green light, babe,
I got to keep moving on
I got that green light, babe,
I got to keep moving on

DAGELIJKSE UPDATE – Joris Nieuwenhuis (24) debuteert voor Sunweb in de Tour de France van 2020, als belangrijke schakel in de lead-out van sprinter Cees Bol. Iedere dag zoekt Bort Hartog even contact met Joris om zijn belevenissen van die dag te horen. En omdat Joris vaak muziek in zijn hoofd heeft, vraagt Bort hem ook naar zijn song van de dag! De playlist die zo langzaam ontstaat, kun je hieronder vinden of via deze link. 

 

Bort Hartog
Laatste berichten van Bort Hartog (alles zien)