Over Aan-Age Dijkstra

Aan-Age Dijkstra (1995) vond wielrenners altijd maar rare snuiters. Totdat hij zelf een keer op een racefiets belandde. Zijn nieuwe hobby liep daarna volledig uit de hand. Geniet van roodgeruite koffiebekers, gepruts met rugnummers en gefrustreerde amateurwielrenners. En schrijft daarover.

Chasse patate

Door |maandag 1 augustus 2022|

Berg en Dal, 9 juli 2022. Kromgebogen stoemp ik over de brede tweebaansweg. Mijn polsen liggen plat op het stuur, mijn benen malen hevig. Ik beweeg mijn elleboog en de andere vluchter schuift me voorbij. Samen boren we door de wind. Ik trap de longen uit mijn lijf. Enkele honderden meters achter ons rijdt het uitgedunde peloton. In de verte

De Andrea Pirlo van het wielrennen

Door |woensdag 20 juli 2022|

Nonchalant leunt hij tegen een dranghek. Met zijn lange golvende haar, volle baard en kenmerkende emotieloze gelaat is het een opvallende verschijning tussen de bejaarde en bierdrinkende toeschouwers. Hij draagt een linnen overhemd en modieuze zonnebril. Vanuit het voorbijrazende peloton heb ik niet veel tijd voor mijn observatie, maar de gelijkenissen zijn onmiskenbaar. Wat doet Andrea Pirlo bij deze kelderklassekoers?

Vroeger

Je eigen bordje leegeten

Door |dinsdag 5 juli 2022|

Papendal, 12 april 2022. Gehaast plof ik mijn rugzak tegen een boom. Bij de streep staan al renners klaar. Ze maken een praatje of prutsen aan hun fietscomputer. In de bosjes staat iemand te plassen. Gelukkig, ik ben op tijd. Op kantoor heb ik net nog snel een bak couscous naar binnen gewerkt voordat ik naar de trainingskoers vertrok. Zo’n

Koersen is het mooiste wat er is

Door |maandag 20 juni 2022|

Wageningen, 4 juni 2022. “Vooraan zitten.” Dat was het belangrijkste en tevens enige advies dat Jeroen voor me had. Afgelopen week had ik het parkoers al eens verkend en wist meteen dat het niet makkelijk zou worden. De Wageningse Muur was een klimcriterium met een ronde van twee kilometer. De scherprechter was een klimmetje van vierhonderd meter à 4,6%. Daarna

Een slagveld op kale benen

Door |dinsdag 7 juni 2022|

Nijmegen, 26 maart 2022. Een slagveld, zo kon je het gerust noemen. Beduusd staarde ik naar mijn gehavende benen. Hier en daar waren ze van vel ontdaan. Stroompjes bloed liepen naar beneden. Het gebeurde voordat dat ik er erg in had. Ik zat lekker in mijn ritme, er leek geen vuiltje aan de lucht. En toen ging het mis.

Dat wielrennen

Kapot in de Vogezen

Door |dinsdag 24 mei 2022|

Plancher-les-Mines, Frankrijk, 5 augustus 2020.

P I N O T

P I N O T

P I N O T

P I N O T

De op de weg gekalkte letters schieten onder me door. Voor me ligt een lange rechte strook oplopend asfalt van zeker tegen de tien procent. Aan weerszijden van de weg is bos. In de verte zie ik de eerste haarspeldbocht.