Freddy Maertens. Dat is de naam die opkomt tijdens het lezen van de biografie van Lieuwe Westra. Vreemd, want op het eerste gezicht hebben Maertens en Westra niets gemeen. Andere tijd, ander type renners, ander land, ander palmares. Onder die oppervlakte zitten de overeenkomsten. Beide zijn het onmatige types met een voorkeur
Wielrenners kunnen zich blindstaren op een fiets. Terecht natuurlijk, maar soms gaat het te ver. Dan moet ook de groep perfect zijn, wordt er lang over banden getwijfeld en ondertussen wordt de portemonnee steeds lichter. Kind van de rekening zijn dan uiteindelijk bril, helm en schoenen. Doodzonde want juist op die vlakken kun je winst boeken. Nou ja, niet met
Je moet genoeg fantasie hebben om de Ronde van Vlaanderen van 2011 de mooiste editie te noemen. Dat is dus de editie die Nick Nuyens won, voor de mensen die waarschijnlijk niet meer weten wat er toen gebeurde. Cancellara was de onbetwiste favoriet na de E3 prijs waar hij iedereen, en vooral Bram Tankink, de moeder reed. Maar in
De beste wielerboeken zijn de boeken waar je zin van krijgt om zelf te fietsen. Wat dat betreft is Fietsen met Erik Dekker al met vlag en wimpel geslaagd. Het is een slim opgezet boek van de ANWB waarbij veertien rondjes door Nederland worden gefietst door Erik Dekker, samen met onze eigen Leo Aquina en cartograaf Sjaak Koote.
Of
Ze hebben de mooiste fietsen. Om van te watertanden. Waar de profs op fietsen daar willen de zondagsrijders zo snel mogelijk ook op rijden. En hoewel het, volgens de UCI-regels, fietsen zijn die gewoon in de winkel te koop moeten zijn, zul je ze door de prijs (rond de 10.000 euro) en
Het titanium laat zich kennen op de laatste brug voor thuiskomst. Normaal is het daar, op die flauwe helling naar boven, kommer en kwel omdat meneer de doldrieste testfietser met krachten heeft gewoekerd op de voorafgaande dijken. Met dat gewoeker is het deze keer niet anders. De Pilot Veturi die we