Over Marc Peeters

Marc Peeters (1958) schrijdt en schrijft bij leven en welzijn voort op twee wielen. Fietst bij voorkeur naar boven, in plaats van zich naar beneden te laten vallen. Zijn verhalen volgen de kronkelige lijnen van zijn tochten. Verheugt zich het meest op de Leffe Blond na afloop. Ziet liever meer fietspaden dan een Grand Départ.

Massasprints…

Door |donderdag 6 juli 2017|

Krijgen we vandaag weer een koninklijke sprint op de aankomstboulevard in Troyes? Ik heb er niets mee, en kan een geeuw niet onderdrukken.
Massasprints zijn volgens Tim Krabbé mislukte etappes. Alle contingentie of onvoorspelbaarheid eruit geramd, door die vermaledijde oortjes. Alle pogingen om de etappe in te kleuren zijn op niets uitgedraaid. Het peloton besluit fatalistisch dat alleen de ‘dan maar’

Mont du Chat

Door |donderdag 29 juni 2017|

Op 9 juli doet het Tourpeloton in de finale van de 9e etappe de Mont du Chat. Dat klinkt platvloers (‘een klim doen’) maar in het geval van deze beklimming is er toch sprake van iets bijzonders.

Het is van 1974 geleden dat deze berg in het parcours van de Ronde van Frankrijk is opgenomen. De Mont du Chat maakte toen

Rittenkaper

Door |maandag 26 juni 2017|

Afgelopen winter bij de presentatie van zijn ploeg Lotto-Jumbo maakte Robert Gesink bekend een nieuwe rol in de aanstaande Ronde van Frankrijk op zich te willen nemen. Na ampel beraad met de ploegleiding was hij tot de conclusie gekomen in het vervolg op jacht te gaan naar dagsucces.

Hoe heeft die transformatie plaats kunnen vinden? Robert Gesink, ooit een groot talent,

Ach Woutje

Door |zaterdag 24 juni 2017|

In de Tour van 2012 is er vroeg in de wedstrijd een massale valpartij in de zesde etappe, ergens op een naamloze weg naar beneden in Noord-Frankrijk. Als de kruitdampen zijn opgetrokken zoomt de camera van de helikopter in naar een lichaam in de berm. Daar ligt Wout Poels, moederziel alleen, schijnbaar levenloos, met benen en armen

Lefgozers gezocht

Door |woensdag 24 mei 2017|

Wat heb ik genoten afgelopen voorjaar, van de ééndagswedstrijden. En met name heb ik genoten van de protagonisten, ik noem Greg van Avermaet, Peter Sagan en Philip Gilbert. Centraal kenmerk: koersen op intuïtie. De wedstrijd openen ver voor de finale. Old-school wielrennen werd het genoemd, zoals het usance is bij de nieuwelingen.

Nu kijk ik naar de Giro d’Italia. En natuurlijk

Spitsuur Nijmegen

Door |maandag 15 mei 2017|

Afgelopen vrijdagavond (12 mei) vond hier in de Nijmeegse binnenstad de eerste editie van de Rush Hour plaats. Een criterium waarin de renners 20 rondjes van 2,4 km afleggen, en er bij elke passage een renner als laatste afvalt.

De Rush Hour is een spin-off van de Giro-ouverture hier in Gelderland vorig jaar. Ook toen al gingen er stemmen op om