Afgelopen zaterdag zat ik voor de buis om te kijken naar de finale van de Italiaanse eendagswedstrijd Strade Bianche, Italiaans voor witte wegen, eufemistische aanduiding voor gravel of steenslag.
Vanaf het moment dat de beelden de ether ingeslingerd werden was ik geboeid, zat ik op het puntje van de zetel. Ik zag een finale die op reeds meer dan 50 kilometer
Alberto Contador rijdt komende weken zijn laatste wedstrijd. De hele Vuelta a España wordt wat mij betreft een eresaluut aan deze kampioen.
Het was aan Contador te danken dat één etappe in de laatste Tour de France mij de gehele rit aan de zetel deed doen kluisteren. Vanaf acquit was hij het die ten strijde trok door de Ariège. Hombre, wat
Krijgen we vandaag weer een koninklijke sprint op de aankomstboulevard in Troyes? Ik heb er niets mee, en kan een geeuw niet onderdrukken.
Massasprints zijn volgens Tim Krabbé mislukte etappes. Alle contingentie of onvoorspelbaarheid eruit geramd, door die vermaledijde oortjes. Alle pogingen om de etappe in te kleuren zijn op niets uitgedraaid. Het peloton besluit fatalistisch dat alleen de ‘dan maar’
Op 9 juli doet het Tourpeloton in de finale van de 9e etappe de Mont du Chat. Dat klinkt platvloers (‘een klim doen’) maar in het geval van deze beklimming is er toch sprake van iets bijzonders.
Het is van 1974 geleden dat deze berg in het parcours van de Ronde van Frankrijk is opgenomen. De Mont du Chat maakte toen
Afgelopen winter bij de presentatie van zijn ploeg Lotto-Jumbo maakte Robert Gesink bekend een nieuwe rol in de aanstaande Ronde van Frankrijk op zich te willen nemen. Na ampel beraad met de ploegleiding was hij tot de conclusie gekomen in het vervolg op jacht te gaan naar dagsucces.
Hoe heeft die transformatie plaats kunnen vinden? Robert Gesink, ooit een groot talent,
In de Tour van 2012 is er vroeg in de wedstrijd een massale valpartij in de zesde etappe, ergens op een naamloze weg naar beneden in Noord-Frankrijk. Als de kruitdampen zijn opgetrokken zoomt de camera van de helikopter in naar een lichaam in de berm. Daar ligt Wout Poels, moederziel alleen, schijnbaar levenloos, met benen en armen